Kun je trots zijn op jezelf als je een burn-out hebt? Het antwoord is volmondig ja. Het hangt er namelijk helemaal vanaf wat jouw criteria zijn om trots te mógen zijn op jezelf. Als je erg perfectionistisch bent en de lat hoog hebt liggen, zul je niet zo snel trots op jezelf zijn. Perfectionisme is bovendien een eigenschap die vaak meespeelt in het ontwikkelen van een burn-out. We rennen door, gaan voorbij eigen grenzen en willen loyaal zijn naar onze werkgever. Velen die een burn-out hebben zijn gepassioneerd over hun werk. Het is echt niet zo dat iedereen met een burn-out telkens met grote tegenzin naar zijn of haar werk ging (hoewel dat ook veel voorkomt).
Velen van ons hebben onze eigenwaarde gekoppeld aan wat we presteren. Zolang je dus werkzaam bent, goede beoordelingen krijgt en alle ballen (zowel op werk als privé) in de lucht weet te houden, voel je je tevreden over jezelf. Misschien kun je zelfs wel trots zijn op jezelf. Maar als er een kink in de kabel komt (lees: burn-out, depressie, of een lichamelijke ziekte) valt je zelfbeeld plotsklaps uiteen. Wie je dacht te zijn, ben je niet meer. Je kent jezelf niet. De vermoeidheid ligt als een zware deken over je heen. Je ziet overal tegenop. Uit bed komen voelt zwaar. ‘Waar ben ik gebleven?’ kun je je afvragen.
Een burn-out is een heftige levenservaring. Je wordt als het ware teruggefloten door je lichaam. Je hebt de eerste signalen van spanning niet opgemerkt of genegeerd. Ook toen je meerdere klachten kreeg, bleef je doorgaan. Een paracetamol erin, en gaan met die banaan! Iedere kracht kent een valkuil. Als je (zoals in dit voorbeeld) erg gedreven bent en veel doorzettingsvermogen hebt krijg je veel voor elkaar. Je kunt trots zijn op je prestaties. Misschien krijg je veel complimenten en vinden anderen het bijzonder wat je allemaal doet. De valkuil is echter dat je steevast te veel van jezelf vraagt. Net zoals een batterij loop je langzaam leeg. Je neemt niet te tijd om op te laden (te ontspannen). Als dit lang genoeg door blijft gaan kun je dus in een burn-out terecht komen. Thuis zitten omdat je gewoonweg niet meer kunt, voelt dan als het ultieme falen.
Een eerste stap richting herstel van een burn-out is het herkennen en erkennen ervan. In de eerste plaats wordt een burn-out vaak niet erkend door de persoon in kwestie. Die denkt al snel dat ‘even’ een weekendje rustig aan doen het probleem wel zal oplossen. Bij tijdelijke stress en spanning is dat zeker het geval. Bij burn-out gaat het echter om langdurige stress en spanning. Om bij het voorbeeld van de batterij te blijven: die is zó leeg, dat als je een weekendje rustig aan doet, je daarna misschien op 1% zit. Het zet geen zoden aan de dijk, omdat er meer voor nodig is.
Allereerst is het dus van belang in te zien dat je langdurig over je eigen grenzen bent gegaan. Je zult moeten erkennen dat je lichaam protesteert en dat je met je geest niet de baas bent over je lichaam. Dit kan erg confronterend zijn, want je wilt wél van alles. Maar je lijf werkt niet mee. Het herkennen en erkennen is dus al een flinke stap. Is dat niet iets om trots op te mogen zijn? Iets dat we al jaren doen (een patroon) is moeilijk te doorbreken. Bewustwording van wat er werkelijk aan de hand is, is dus al een nieuw inzicht dat we eerder nog niet hadden.
Het proces van burn-out herstel is veelal een langdurig proces. Het gaat in stappen. Je doet twee stappen vooruit, vervolgens zet je er weer vier achteruit. Dan weer drie stappen vooruit en twee achteruit. Zo kom je langzaamaan vooruit. Het is geen makkelijk proces. Er is moed voor nodig om dit aan te gaan. Je kunt de neiging voelen op te willen geven, ervoor weg te willen lopen. Dat is heel begrijpelijk. Als je dan toch weer door gaat, kun je daar dan ook niet trots op zijn?
Zo bezien is een burn-out een uitgelezen kans tot zelfontplooiing. Je ontdekt misschien dat je bepaalde gedragspatronen hebt die je in de weg zitten. Je realiseert je dat je neiging om geen nee te kunnen zeggen te herleiden is naar een trauma eerder in je leven. Of je ontdekt wat jij écht belangrijk vindt in het leven. Ambitie en succes zijn mooi, maar geven je op den duur geen ware voldoening. Mogelijk biedt een burn-out de kans om bezig te gaan met zingeving.
Als je er middenin zit, is er nog geen ruimte voor persoonlijke ontwikkeling. Het komt dan neer op fysiek en mentaal herstel. De dag doorkomen kan dan voelen als het moeten lopen van een marathon. Structuur in je dag aanbrengen, een gezond dagritme, gezonde voeding, beweging, voldoende slaap: allemaal basiselementen die eerst aandacht vragen. Kun je trots zijn op het feit dat je de energie kon opbrengen om een gezonde maaltijd voor jezelf te koken? Ondanks dat je lichaam niet meewerkt? Kun je trots zijn als je na weken slaapgebrek weer langere nachten kunt maken en in de ochtend je bed uit kunt komen? Kun je trots zijn op jezelf, omdat je een wandeling van een half uur hebt gemaakt?
Waar het op neerkomt is dit: je mag ontdekken dat trots zijn op jezelf op allerlei manieren kan. Je bent niet een waardevol persoon om wat je doet, maar om wie je bent. Als je je dat realiseert, weet je dat jouw eigenwaarde niet afhankelijk is van je werk. Of van hoe een goede moeder of vader je wel niet bent.
Ieder mens heeft rustmomenten nodig. Door gezonde grenzen aan te geven, laat je bovendien aan anderen (collega’s, je kinderen, je partner) het goede voorbeeld zien. Alleen al daarom kun je met recht trots op jezelf zijn. Oók als je dat met vallen en opstaan aan het leren bent tijdens een burn-out. Weet ook dat je altijd de hulp kunt inschakelen van één van onze coaches. Wij zijn gespecialiseerd in stress en burn-out en weten als geen ander dat de stap om hulp te zoeken iets is om trots op te mogen zijn!
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606
085 - 5363606