Chronische stress en een burn-out hebben een grote invloed op hoe jij met je emoties omgaat. Wanneer de stressklachten zijn hoogtepunt bereikt is het niet vreemd dat je moeite hebt je emoties te reguleren. Maar sommige personen hebben, ongeacht ze wel of geen stressklachten hebben, altijd moeite met het reguleren van emoties. Een professional kan je de diagnose emotieregulatiestoornis geven wanneer dit het geval is. Hier gaan wel meerdere onderzoeken en testen aan vooraf. Ben jij bekend met emotieregulatiestoornis?
Wat is een emotieregulatiestoornis?
Het woord zegt het eigenlijk al: Emotieregulatiestoornis (ERS) is een stoornis die ervoor zorgt dat je moeite hebt je emoties te reguleren. Dit kan een milde vorm zijn maar het komt vaker in het extreme voor. Onverwachte gebeurtenissen verwerk je emotioneel simpelweg niet. Je kan het vergelijken met een gasstel met 5 gaspitten. Iemand met ERS maakt over het algemeen alleen gebruik van de eerste en laatste gaspitten. De 3 gaspitten die er tussenin zitten worden niet gebruikt. We maken allemaal wel eens iets mee waardoor we onmiddellijk hoog in de emotie zitten. Je schiet van gaspit 1: niet emotioneel, naar gaspit 5: extreem emotioneel. Met een emotieregulatiestoornis ervaar je dit vaker dan normaal. Niet alleen met negatieve emoties, ook positieve gebeurtenissen hebben dezelfde uitwerking.
Emotieregulatiestoornis en borderlinepersoonlijkheidsstoornis
Emotieregulatiestoornis wordt vaak genoemd in 1 zin met borderlinepersoonlijkheidsstoornis. Omdat de term borderlinepersoonlijkheidsstoornis een negatieve lading heeft ontwikkeld gebruikt de GGZ liever de term emotieregulatiestoornis. Borderline heeft een vervelend stigma van onhandelbare personen die overal tegenaan schoppen en de hele wereld om hen willen laten draaien. ERS beschrijft dezelfde aandoening maar komt een stuk zachter over en hier heeft de omgeving vaker meer begrip voor. En laten we benadrukken dat personen met borderline niet overal tegenaan willen schoppen en niet denken dat de wereld om hen draait. Daarnaast heeft iemand met BPS of ERS het altijd nog lastiger met de aandoening dan de omgeving. Het heeft ook niks met onwil te maken. Met de juiste handvatten en begeleiding kun je je leven met deze regulatiestoornis al een stuk dragelijker maken.
Diagnose emotieregulatiestoornis
De geestelijke gezondheidszorg is nogal voorzichtig met het uitgeven van de diagnose emotieregulatiestoornis. Het heeft namelijk een grote impact op je leven maar wanneer je de diagnose eenmaal hebt kan er wel accuraat behandeling ingezet worden. Ongeveer 1-2% van de bevolking krijgt deze diagnose. Je moet aan een aantal kritische eisen voldoen om te spreken van emotieregulatiestoornis. Extreem impulsief gedrag, heftig emotioneel reageren in situaties waar dat niet hoeft of juist geen emoties tonen wanneer dit maatschappelijk wel verwacht wordt, lage eigenwaarde of zelfbeschadiging zijn bekende symptomen die horen bij ERS. Daarnaast onderga je een aantal psychologische testen en volgt er een IQ test, uitgevoerd in het ziekenhuis of 1 op 1 met een daarvoor aangewezen zorgprofessional.
Waarom een IQ test bij emotieregulatiestoornis?
Een IQ test is nodig om te beoordelen welke behandeling het beste aansluit wanneer je emotieregulatiestoornis hebt. Normaliter lopen IQ en EQ redelijk op gelijke hoogte. Bij iemand met ERS is dit uit balans. Vaak is het EQ lager dan IQ maar dit betekent niet dat dit altijd zo blijft. EQ is, met de juiste behandeling, prima te trainen en ontwikkelen. Daarnaast kan iemand met LVB (laag verstandelijke beperking) ook de diagnose emotieregulatiestoornis krijgen. Met ERS ben je over het algemeen welbespraakt. Hierdoor kan een IQ hoger ingeschat worden dan daadwerkelijk het geval is en word je overvraagt. Dit is op geen enkele manier bevorderlijk voor de behandeling van deze regulatiestoornis. Hierom is het belangrijk het IQ vast te stellen en aan de hand daarvan de behandeling af te stemmen.
Medicijnen
Dit onderwerp hebben we al veelvuldig besproken in meerdere blogs. En we kunnen het niet vaak genoeg benadrukken: Medicijnen kunnen een prima handvat zijn, maar zijn nimmer de oplossing voor het probleem. Indien jij lijdt onder een emotieregulatiestoornis, en je weet niet hoe je met jezelf om moet gaan, kan een medicijn een tijdelijke symptoombestrijder zijn. Echter heb je er meer baat bij als je een training gaat volgen specifiek gericht op emotieregulatie. Er zijn meerdere vormen van therapie die een bewezen resultaat geven om beter met je emoties om te gaan.
Over het algemeen is het niet nodig om de rest van je leven medicijnen te slikken. Houd er wel rekening mee dat wanneer je tijdelijk medicijnen gaat gebruiken om door de eerste periode heen te komen, je brein tot een bepaalde hoogte verdoofd is. Wanneer je stopt met de medicatie is er een risico op terugval in de regulatie van emoties. Bouw je medicatie altijd af onder toezicht van een specialist. Het liefst tijdens het behandeltraject.
Behandelen emotieregulatiestoornis
Er zijn verschillende behandelmethodes ontwikkeld voor wanneer je lijdt aan emotieregulatiestoornis. De VERS is een bekende aanpak. Indien de klachten en symptomen extremer zijn, of een intensievere behandeling vergen, is er nog de Linehan training. Deze training is geschreven door Marscha Linehan. De Linehan training, oftewel Dialectische gedragstherapie, is een zeer intensief traject waarbij je beter om leert gaan met emoties, hoe je deze kunt herkennen, reguleren en kunt toepassen. In deze training komt niet alleen emotieregulatie aan bod maar ook intermenselijke effectiviteit, kernoplettendheid en het verdagen van crisis. Je leert alle emotionele gaspitten op jouw gasfornuis te gebruiken. De training is er vooral op gericht om je leven dragelijker te maken en meer grip te krijgen op de chaos aan emoties en gevoelens.
Een opfrisser nodig?
Als je zelf bekend bent met emotieregulatiestoornis heb je waarschijnlijk al meerdere behandeltrajecten of trainingen achter de rug. Een periode van minder balans betekent niet meteen dat je dan ook de specifieke trainingen hoeft te herhalen. De kennis heb je al, je bent alleen het overzicht kwijt. Een professionele coach helpt jou terug te komen in je balans met de informatie die je eerder geleerd hebt. Het maken van g-schema’s, zoals je ook in je trainingen hebt gedaan, in combinatie met wandelcoaching kan je net dat extra handvat geven om terug te komen naar de basis. Vooral in periodes waar je meer spanning ervaart dan anders kan het fijn zijn weer even terug te gaan naar zelfinzicht.
