Een zoektocht naar jezelf kan je zien als een groot avontuur. Met pieken en dalen, regen en zonneschijn. Velen van ons leven ons leven en staan niet zo heel vaak stil bij de betekenis van het leven, de zin van ons eigen leven of bij de vraag ‘wie ben ik nu eigenlijk?’ Het zijn grote levensvragen en daardoor niet één, twee, drie te beantwoorden. Je zou kunnen stellen dat het een mensenleven duurt om de antwoorden te vinden.
Moet je je daar door laten ontmoedigen? Zeker niet! Het leven is een leerschool en we mogen nieuwsgierig blijven naar alles in én buiten onszelf. Die zoektocht moet je dan ook niet zien als een klusje dat je zo snel mogelijk afgerond moet hebben, want zo werkt het niet. Op moeilijke momenten in ons leven, bijvoorbeeld wanneer we in een burn-out terecht komen of door het overlijden van een dierbare, worden we ineens hardhandig door elkaar geschud. Dit zijn vaak de momenten dat we na gaan denken over de grote levensvragen. De zoektocht wordt nu actief opgepakt.
Een zoektocht naar wat?
Waar ben je dan naar op zoek? Waar moet die zoektocht dan naar leiden? Misschien heb je het gevoel dat je geleefd word en ben je op zoek naar een hoger doel in je leven. Het kan goed dat de vraag naar zingeving opkomt. Waarom ben ik hier? Wat kan ik bijdragen aan deze wereld? Heeft mijn leven wel betekenis? Hoe zit het met mijn authenticiteit? Moeilijke vragen. Door hier over na te denken kun je je persoonlijke missie opstellen. Dit kan enorm helpend zijn wanneer je voor lastige keuzes komt te staan. Als je namelijk weet dat een keuze jou afleidt van je persoonlijke missie, dan weet je dat dit voor jou momenteel niet de juiste keuze is, ook al zou je het wel graag doen.
Jezelf kwijt zijn
Het kan ook dat je het gevoel hebt jezelf kwijt geraakt te zijn. Je bent zo opgegaan in verantwoordelijkheden dat je niet eens meer weet wat jíj nou leuk vindt om te doen. Drukte en stress zorgen ervoor dat je het zicht kwijt bent op jezelf. Jij bent qua prioriteiten onderaan het lijstje komen te staan, terwijl het juist ontzettend belangrijk is om jezelf bovenaan te plaatsen. Als jij lekker in je vel zit en genoeg energie hebt, kun je er ook voor een ander zijn en je werk goed doen.
Bovendien weet je mogelijk niet eens meer of je nog wel een hobby hebt. In dat geval is het een zoektocht naar je innerlijke drijfveren en plezier. Wat motiveert jou? Waar krijg jij een kriebel in je buik van? Wanneer heb je voor het laatst hardop gelachen? Wanneer ben je in je element? Door over dit soort vragen na te denken leidt je zoektocht je terug naar jezelf.
Burn-out gevolgd door een zoektocht naar jezelf
Een burn-out is een heftige levensgebeurtenis. Alles wat je kende en over jezelf dacht wordt overhoop gegooid. Het is allereerst nodig om rust te nemen. Gun jezelf die rust vooral en denk niet te snel dat ‘het wel weer over is’. Doe alleen die dingen die goed voelen, zoals een rustige wandeling in de natuur of het lezen van een boek. En vergeet ook niet aandacht te geven aan je slaap. Ga wat eerder naar bed of – als het mogelijk is – doe overdag een powernap.
Maar zodra je door die eerste, zware fase van een burn-out heen bent, komt er weer wat ruimte om verder te kijken dan het huidige moment. Dit is het moment dat je zoektocht begint. Voor ieder zal die er anders uit zien, omdat we elk onze eigen persoonlijkheden hebben, onze eigen valkuilen die maakten dat we in een burn-out kwamen en onze blinde vlekken. Bovendien hebben we allemaal andere waarden en drijfveren. Breng dit eens in kaart en betrek anderen ook bij je zoektocht. Je hoeft het niet allemaal alleen te doen, juist niet! Zeker als het gaat om blinde vlekken: die ziet een ander wel, en jij niet.
De lat te hoog leggen
Zo was Marjan onwijs streng voor zichzelf. Tijdens haar burn-out moest ze het gedwongen rustiger aan doen. Hoewel ze het zeker in haar eigen ogen erg rustig aan deed, zat ze toch nog in de ‘actie-modus’. Zo vond ze dat ze – ondanks haar vermoeidheid – elke dag nog steeds 10.000 stappen volgens haar smartwatch moest zetten, want ‘dat is zo gezond’. Haar innerlijke criticus is niet snel tevreden en het voelde als falen als ze een dag die 10.000 stappen niet haalde. Deze hoge eis was voor haar normaal, ze legde de lat altijd hoog op alle vlakken in haar leven. Het was een blinde vlek voor haar.
Marjan had iemand anders nodig die haar liet inzien dat 10.000 stappen per dag zeker een mooi streven is, maar dat er een tijd en een plaats is voor alles. Haar lichaam gaf aan dat die 10.000 stappen op dit moment te veel waren. Haar zoektocht bestond uit het leren luisteren naar de signalen van haar lijf. Dat vond ze heel moeilijk: haar hoofd vond er van alles van. Maar haar lijf schreeuwde dat het rust nodig had. Zo begon ze te oefenen met voelen of ze voldoende energie had om een wandeling te maken. Zou het haar helpen, of zou het haar alleen maar meer uitputten? Stap voor stap werd ze wat zachter voor zichzelf. Het was een hele zoektocht, maar nu voelt Marjan veel beter aan wat ze nodig heeft.
Zoek hulp bij je zoektocht
Zoals al eerder gezegd, zoek hulp bij je zoektocht. Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder. En dat is uiteindelijk wat je wilt. We gaan al zo snel met zijn allen, alles moet altijd maar sneller. De keerzijde daarvan is dat we ons gehaast en gestrest voelen. Neem eens een pas op de plaats en maak tijd en ruimte voor jouw persoonlijke zoektocht. Vraag vrienden en familie om hulp, maar schakel ook zeker een coach in als je er niet uit komt. Onze coaches staan voor je klaar, neem vrijblijvend contact met ons op!
