Een burn-out is veelal een reden tot zelfonderzoek. Je wordt namelijk ongewild en dus noodgedwongen stilgezet door je lichaam. Veel mensen zitten eerst nog een tijd in de ontkenning. ‘Als ik nou maar even een dagje rust neem, dan kan ik daarna weer gewoon verder.’ Iemand die gezond omgaat met stress, werkdruk en privé-omstandigheden zal inderdaad met een dagje rust daarna weer opgeladen verder gaan. Maar iemand die al maanden – vaker zelfs jaren – leegloopt en te veel van zichzelf vraagt, zal niet hersteld zijn na één dag rust.
Een burn-out laat zien dat er veel rust nodig is. Rust om te kunnen herstellen, want je bent letterlijk ‘opgebrand’. Maar met alleen rust ben je er niet. Als je een paar maanden rust neemt en dan weer aan de slag gaat en op de oude manier verder gaat, dan kun je er donder op zeggen dat je binnen korte tijd wéér een burn-out krijgt. Dit is de reden dat zelfonderzoek eigenlijk essentieel is bij een burn-out. Je gaat hiermee achterhalen welke patronen ervoor gezorgd hebben dat je in een burn-out terecht bent gekomen. Want het gaat niet om eenmalige gebeurtenissen, die strenge baas of die veeleisende collega. De ‘schuld’ ligt niet in de buitenwereld.
Ik wil ook niet zeggen dat je jezelf schuldig moet gaan voelen, dat het jouw ‘schuld’ is. Maar het is wel zo dat jouw keuzes en gedragingen hebben geleid tot een burn-out. Vaak zijn belemmerende patronen ontstaan in onze jeugd. Zelfonderzoek start daarom meestal daar. Je bent als kind misschien niet gezien en gewaardeerd voor wie jij was. Je bent daardoor bijvoorbeeld gaan geloven dat je liefde moet verdienen. Daarom ben je van jongs af aan héél erg je best gaan doen. Niet alleen thuis en op school, maar als volwassene ook op je werk.
Dat kon lang goed gaan, tot het niet meer ging. Je lichaam gooit de rem erop, want je hoofd bleef je aanzetten om méér te doen, meer te presteren en meer te bereiken. Want met de overtuiging dat je liefde en waardering moet verdienen, zal het nooit goed genoeg zijn. Je hebt dan misschien een compliment en waardering ontvangen, maar dan moet je weer verder om die te blijven ontvangen. Op die manier blijf je vastzitten in een oud patroon en dat kan dus op den duur tot burn-out leiden.
Zoals eerder gezegd: de eerste stap naar herstel van een burn-out is rust. Je zult je lichaam de kans moeten geven om te herstellen. Dit kan voor velen de meest uitdagende fase zijn. Je wilt namelijk dóór, het leven weer oppakken, verder gaan. Maar dat gaat nu even niet. Je komt flink met jezelf in de knoei.
Eigenlijk kun je zeggen dat het zelfonderzoek hier al begint. Je loopt namelijk tegen jezelf aan en zult allerlei emoties ervaren. Wanhoop. Boosheid. Moedeloosheid. Ergernis. Angst en verdriet. Deze emoties zullen allemaal de revue kunnen passeren. Durf je ze toe te laten, of probeer je ze te onderdrukken? Welke gedachten over jezelf heb je in deze fase van rust en leren luisteren naar je lichaam? Zijn dit vooral oordelende en negatieve gedachten? Of kun je ook met compassie naar jezelf en jouw situatie kijken?
Het kan een flinke uitdaging zijn om positieve gedachten over jezelf te hebben als je niet voldoet aan je eigen verwachtingen. Of zijn het de verwachtingen van de maatschappij? Ook hier kun je zelfonderzoek toepassen, maar hoe begin je daarmee? Het beste kun je hierin optrekken met een coach. Een coach kan je namelijk een spiegel voorhouden. Je leert blinde vlekken zien die anders in de schaduw bleven zitten.
Zelfonderzoek op eigen houtje kan je best een eind brengen, maar met een coach kan je echt de diepte in duiken. Dat is iets wat ik iedereen die in een burn-out zit gun! En welke verwachtingen heb jij van een coachtraject en jouw herstel? Hoe kun je hierin bijsturen zodat je op koers blijft? Of is het nodig om van koers te veranderen, omdat de weg die je ingeslagen was niet (voldoende) blijkt de passen bij wat voor jou belangrijk is? Bij al deze vragen kan een coach helpend zijn.
Op het moment dat je merkt dat je weer meer energie krijgt en meer aankan is het belangrijk niet te hard van stapel te lopen. Mensen die in een burn-out terecht komen zijn vaak heel gedreven. Ze willen aan zichzelf werken en ze willen veel. Gedrevenheid is een mooie eigenschap, maar in dit geval kan het ook tegen je werken. Luisteren naar je lichaam kan confronterend zijn als je hoofd sneller wil dan je lijf. Durf je dan nog steeds te luisteren, of neemt je hoofd het over die vindt dat het sneller moet? Ook dit valt onder zelfonderzoek: wanneer is je hoofd aan het woord en wanneer je lijf?
Natuurlijk kun je aan de slag met zelfonderzoek door karaktertesten te doen. Die kunnen je een mooi inkijkje geven in jouw kwaliteiten en valkuilen. Maar dan ben je er nog niet. Juist de vastgeroeste patronen zijn moeilijk om te buigen. Ze zijn vaak ook onbewust. Het kan al helpend zijn om mensen in je naaste omgeving om hulp te vragen. Zij zien soms meer van jou dan jij zelf. Je kunt ze bijvoorbeeld eens vragen wat ze zien in jou. Welke valkuilen heb je en waar ben je goed in? Voor welke dingen komen ze naar jou toe? En wat mag je nog leren volgens hen? Je kunt een aantal vragen op een rijtje zetten en een aantal mensen vragen deze voor je te beantwoorden. Dit kan je al veel zelfinzicht opleveren.
Maar voel je ook vrij om contact op te nemen voor een vrijblijvende kennismaking met één van onze coaches. Je hoeft het niet alleen te doen namelijk. Het is een investering in jezelf en kan je een vliegende start geven aan je nieuwe leven en de nieuwe jij. Want als je weer de oude zou worden, dan ga je wederom tegen dezelfde dingen aanlopen. Succes!
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606
085 - 5363606