In eerste instantie lijkt dit een heel filosofisch onderwerp. En dat is het zeker. Mooie inspirerende boeken zijn erover geschreven en daarnaast zijn er gedachten gangen vanuit diverse invalshoeken. Een onderwerp waar geen echte kop en staart aan zit en dat maakt het juist zo mooi om over na te denken en praten met anderen.
Voor een coaching traject krijg ik mensen met uiteenlopende klachten, problemen en hulpvragen.
Wat me daarbij opvalt is dat een groot percentage hiervan het contact enig moment met zichzelf is verloren.
Om het zichtbaar te maken nemen we als voorbeeld iemand met een flinke burn-out.
Vaak spelen er diverse zaken waarom iemand in een burn-out is gekomen, oftewel het is nooit 1 ding dat de oorzaak is. Niet alleen veel en lang werken maar ook perfectionisme kan een rol spelen. Daarnaast kunnen er b.v. relatieproblemen zijn of het verlies van een dierbare waardoor men het even niet meer allemaal aan kan.
Als ik dan tijdens een sessie de vraag stel: “waar sta je ‘s morgens voor op”? Dan wordt het even stil. Men denkt na…. Om naar mijn werk te gaan. De volgende vraag is: “wat is de zin van het leven”? dan wordt het vaak helemaal stil.
Daar zit vaak al een stuk van het probleem en gelijk ook de oplossing.
Het contact verliezen met jezelf doordat je je niet meer verbindt met de zaken die voor jou belangrijk zijn en je ook die belangrijke levensenergie geven.
Middels een aantal vragen en het praktisch inzichtelijk maken, ziet men waar men het laat liggen. De zin van het leven ligt dan als het ware weer voor het oprapen. Je benen ‘s morgens uit je bed zetten is meer dan alleen om naar je werk te gaan. Lees hierover ook het blog over ikigai.
Er ligt een wereld voor iedereen open om de dingen te doen die voor hem of haar belangrijk zijn.
En zodra dit gebeurt zie je dat mensen weer de nodige positieve energie krijgen, gaan groeien en het herstelproces op gang komt.
