Te veel ballen in de lucht houden is mij niet vreemd. Sterker nog: als ik niet bewust stilsta bij wat ik wel en niet doe, dan ben ik geneigd sowieso te veel ballen in de lucht te gooien. En zie die dan allemaal maar hoog te houden!
Ik vind het een leuke, visuele vergelijking met te veel dingen tegelijkertijd aan het doen zijn. Een geoefende jongleur kan flink wat ballen in de lucht houden. Het gaat schijnbaar moeiteloos en door de vele oefening is het dat waarschijnlijk ook. Maar geef er nog een paar ballen bij en het gaat fout. Er zit gewoonweg een max op het aantal ballen dat iemand fysiek aankan. Al kreeg je er ook nog een derde arm bij, dan was het een ander verhaal. Maar de mensen die ik ken, hebben gewoon twee armen en moeten het daarmee zien te doen. Zo ook ik en waarschijnlijk jij ook. Herken jij die neiging te veel ballen in de lucht te willen houden? Dan is deze blog voor jou!
Natuurlijk overkomt het iedereen wel eens dat er te veel ballen in de lucht zijn door bepaalde omstandigheden. Een verhuizing, een ziekte of een andere levensgebeurtenis kan ervoor zorgen dat er tijdelijk veel druk op je komt te staan. Soms lost dit probleem zichzelf op, bijvoorbeeld bij een verhuizing of in het geval van ziekte, wanneer genezing plaats heeft gevonden.
In andere gevallen lost een probleem zich niet zomaar uit zichzelf op, bijvoorbeeld bij chronische ziekte of als er een kind geboren wordt. Nu wil ik een geboorte niet gelijkstellen aan een ‘probleem’, maar feit is wel dat jonge ouders de dingen niet meer op dezelfde manier kunnen blijven doen zoals ze deden. Er is een grote ‘bal’ bij gekomen die in de lucht gehouden moet worden. Het kind moet gevoed, gebadderd en verschoond worden en als het wat groter is komen er allerlei andere dingen bij. Als er langdurig een nieuwe bal in de lucht wordt gegooid, dan zul je je moeten afvragen of je een andere bal – die je al die tijd in de lucht aan het houden was – misschien zult moeten neerleggen. Of had je nog makkelijk de ruimte om er een bal aan toe te voegen?
Als je ballen blijft toevoegen zonder andere ballen weer neer te leggen, dan kom je op een gegeven moment bij jouw persoonlijke max. De één kan wat meer ballen aan dan de ander, dat noemen we draagkracht. Het aantal ballen dat je in de lucht houdt is de draaglast. De eerste vraag die je jezelf kunt stellen wanneer je merkt dat het allemaal een beetje te veel is: waarom houd je zoveel ballen in de lucht? Waarom leg je er niet een aantal neer? Is dat gewoonweg niet in je opgekomen? Of heb je de angst dat als je een bal neerlegt er vreselijke dingen gaan gebeuren? Als dat het geval is, kun je jezelf bevragen: waar ben je dan zo bang voor? Wat voor doemscenario’s heb je allemaal in je hoofd uitgedacht?
Het kan ook dat je van nature een erg enthousiast persoon bent. Je doet van alles, bent heel ondernemend en pakt graag alle kansen aan. Dit is een mooie eigenschap, maar de valkuil is dat je niet je eigen grenzen herkent. Juist dan is het belangrijk heel bewust om te gaan met de dingen die op jouw pad komen. Vraag jezelf telkens af: kan ik er nog iets bij doen? Of moet ik er eerst iets anders voor laten vallen, zodat ik me niet overweldigd ga voelen?
Nog eentje dan: je eigenwaarde halen uit wat je doet. Dit is een hele gemene, want zonder dat je het doorhebt voel je je goed over jezelf doordat je zoveel ballen in de lucht houdt. Dit kan best een lange tijd goed gaan, maar wat als je een ongeluk krijgt en je moet bijna al die ballen laten vallen? Wat denk je dan over jezelf? Ben jij nog oké of kom je in een totale identiteitscrisis? Ik wil je niet bang maken met de ergste scenario’s, want we kunnen ook aan onszelf werken zonder dat we een harde wake-up call hoeven te krijgen.
Kijk dus eens eerlijk in de spiegel. Wie ben jij als persoon? Mag jij er gewoon zijn, precies zoals je bent? Met al je mooie kanten en met al je schaduwkanten? Of werk jij keihard aan jezelf, omdat alleen als jij de beste versie van jezelf bent (of op weg bent dat te worden), vind je jezelf een fijn of goed mens?
Overtuigingen over onszelf hebben we vaak uit onze jeugd meegenomen. Ouders die je liefhadden om wie je was als kind (en niet om wat je presteerde), bieden een goede basis voor een gezond zelfbeeld. Maar wat als je wél vooral geprezen werd om wat je deed en niet om wie je was? Is het dan einde verhaal? Gelukkig niet. Je kunt jezelf leren waarderen om wie je bent, maar dat vraagt wat oefening. Maar zeg nu zelf: al die ballen constant in de lucht kunnen houden heeft toch ook veel oefening gevraagd? En bevalt het, of is het vooral vermoeiend? In dat laatste geval zou ik toch eens gaan oefenen met het creëren van meer zelfliefde en eigenwaarde.
Dit kun je doen door jezelf af te vragen wat jíj nu nodig hebt. Niet een ander; je baas, partner of vriendin. Wat wil jíj? Waar heb jij behoefte aan? En naast jezelf die vraag stellen en beantwoorden: kun je jezelf dan ook geven wat je nodig hebt, of vind je dat moeilijk? Dit vraagt oefening. Doe het eens. Gun jezelf een middagje rust en doe alleen waar jij zin in hebt. Hoe voelt dat? Wat gebeurt er? Is het voor herhaling vatbaar?
Onze coaches kunnen ook met jou meekijken waarom jij zoveel ballen in de lucht probeert te houden. Je staat er niet alleen voor, dus neem vrijblijvend contact op voor een kennismaking!
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606