Wanneer je je totaal uitgeput voelt, kun je je bezorgd afvragen wat er met je aan de hand is. Heb je de ziekte van Pfeiffer? Is het een burn-out? Heb je misschien last van beide? Of speelt er iets anders? Hoewel de ziekte van Pfeiffer en burn-out allebei samengaan met grote vermoeidheid, zijn het toch twee verschillende ziektebeelden die vragen om een andere reactie. In dit artikel lees je wat de ziekte van Pfeiffer is en hoe burn-out hiervan verschilt. Ook lees je hoe je het beste kunt reageren op zowel Pfeiffer als burn-out.
- Wat is de ziekte van Pfeiffer?
- Wat als Pfeiffer niet verdwijnt?
- Hoe verschilt burn-out van de ziekte van Pfeiffer?
- Zo achterhaal je of je een burn-out of Pfeiffer hebt
- Conclusie: onderneem de juiste stappen
Wat is de ziekte van Pfeiffer?
Een meerderheid van de mensen krijgt ooit in hun leven de infectieziekte Pfeiffer. Dit komt vooral voor bij jongeren tot ongeveer 25 jaar, maar ook kinderen en volwassen kunnen besmet raken. Kinderen vertonen vaak geen of nauwelijks verschijnselen. Sommige mensen krijgen veel klachten en andere mensen merken er nauwelijks iets van. De oorzaak van Pfeiffer is een besmetting met het Epstein-Barrvirus (EBV). Ons lichaam maakt als reactie op EBV antistoffen aan, zodat we immuniteit opbouwen. Wanneer we een tweede keer in contact komen met het virus krijgen we dus geen klachten meer. Het virus lijkt zich vooral te verplaatsen tussen mensen via het speeksel.
De symptomen van Pfeiffer
De ziekte van Pfeiffer kenmerkt zich voornamelijk door (extreme) moeheid. Pfeiffer begint vaak met een opvallend hevige en langdurige keelpijn; de keel raakt dan behoorlijk opgezwollen. Bij een huisarts kan na verloop van tijd het vermoeden ontstaan dat de keelpijn zo hevig is dat het om de ziekte van Pfeiffer gaat. Dit kan met een bloedtest worden bepaald. Wanneer je koorts krijgt, is dat een extra indicatie dat het om Pfeiffer zou kunnen gaan. Het is belangrijk dat de huisarts geen antibiotica voorschrijft om je keelpijn weg te nemen, aangezien dat niet goed samengaat met het EBV. Als reactie kun je ’s nachts hevig gaan zweten. Ook kun je onder de jeukende, rode vlekjes komen te zitten. Overige symptomen van de ziekte van Pfeiffer zijn hoofdpijn en een grieperig gevoel. Hoewel de meeste symptomen na vijf tot acht weken verdwijnen, kan de vermoeidheid nog enkele maanden aanhouden.
Hoe ga je ermee om?
Wanneer uit een bloedtest blijkt dat je Pfeiffer hebt, is het vooral een kwestie van een aantal weken wachten: de ziekte gaat meestal binnen een paar weken vanzelf over. Als je last hebt van erge keelpijn kun je paracetamol nemen. Als je veel pijn blijft houden, dan mag je andere pijnstillers (NSAID’s) innemen. Overleg hierover altijd eerst met je huisarts.
Mensen die last hebben van de ziekte van Pfeiffer blijven het liefst in bed liggen. Toch is het belangrijk om zo veel mogelijk door te gaan met je dagelijkse activiteiten, aangezien extra rusten niet helpt. Zorg natuurlijk dat je gezond eet. Je hoeft niet bang te zijn anderen te besmetten, aangezien vrijwel iedereen de ziekte toch een keer krijgt.
Wat als Pfeiffer niet verdwijnt?
Hoewel de symptomen bij de meeste mensen na hooguit enkele weken volledig verdwijnen, kan het zo zijn dat je langere tijd last kunt houden van Pfeiffer. Als de symptomen van de ziekte van Pfeiffer na een langere periode niet verbeteren of verergeren, is het belangrijk om contact op te nemen met een arts. In sommige gevallen kunnen er complicaties optreden of kan het virus andere gezondheidsproblemen veroorzaken.
Hoewel de meeste mensen dus volledig herstellen van de ziekte van Pfeiffer, zijn er enkele mogelijke complicaties die kunnen optreden, zoals:
- Chronische vermoeidheid: Vermoeidheid kan langer aanhouden dan normaal, soms maanden of zelfs jaren. Dit wordt meestal chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) genoemd. De oorzaak van CVS is nog niet volledig begrepen, en het is niet duidelijk waarom sommige mensen met Pfeiffer hier last van krijgen.
- Leverproblemen: In zeldzame gevallen kan Pfeiffer leiden tot hepatitis (leverontsteking) of geelzucht (geelverkleuring van de huid en ogen).
- Miltproblemen: Pfeiffer kan de milt vergroten, wat in zeldzame gevallen kan leiden tot een gescheurde milt. Dit is een levensbedreigende situatie die onmiddellijke medische aandacht vereist.
- Hartproblemen: Hoewel zeldzaam, kan het Epstein-Barr-virus in sommige gevallen leiden tot ontstekingen van het hart, zoals myocarditis of pericarditis.
- Zenuwstelselproblemen: Het virus kan in zeldzame gevallen leiden tot complicaties zoals hersenontsteking (encefalitis), ruggenmergontsteking (myelitis) of het syndroom van Guillain-Barré, een aandoening die tijdelijke verlamming kan veroorzaken.
Blijf in nauw contact met je arts als je symptomen van Pfeiffer niet verdwijnen. Je arts kan helpen de oorzaak te achterhalen, passende behandelingen aanbevelen en indien nodig doorverwijzen naar een specialist.
Hoe verschilt burn-out van de ziekte van Pfeiffer?
Een burn-out ontstaat na een lange periode van chronische stress. Het is een term die gebruikt wordt wanneer iemand totale mentale en fysieke uitputting ervaart. Dit gaat vaak samen met tal van mentale en fysieke klachten en soms ook depressieve gevoelens en stemmingswisselingen. Veelvoorkomende fysieke klachten zijn hoofdpijn, een verstoorde eetlust en veel spanning in het lichaam. Mentale klachten zijn vooral een gevoel van incompetentie, piekeren en het mijden van sociale situaties. Een belangrijk kenmerk van burn-out is dat mensen mentaal of fysiek afstand nemen van de bron van de uitputting, bijvoorbeeld van hun werk. Dit kan zich uiten in een cynische houding, of helemaal niet meer naar het werk toe willen.
We spreken pas van een burn-out wanneer je een half jaar of langer last hebt van spanningsklachten (waaronder moeheid, concentratieproblemen, onrustig slapen, prikkelbaar zijn, niet tegen drukte kunnen, gemakkelijk huilen, piekeren en een gejaagd gevoel), een gevoel van controleverlies en niet meer normaal kunnen functioneren in het dagelijks leven.
Duidelijk verschillende oorzaken
We zien dus dat Pfeiffer en burn-out een andere oorzaak hebben; Pfeiffer wordt veroorzaakt door het EBV en burn-out door lang aanhoudende moeilijke levensomstandigheden en mentale stress. Pfeiffer kan de kans op een burn-out wel vergroten. Het is een extra vorm van stress voor je lichaam. Aangezien burn-out een opeenstapeling is van langdurige stress vanuit verschillende kanten, kan Pfeiffer net ‘de druppel’ zijn.
Zo achterhaal je of je een burn-out of Pfeiffer hebt
Wanneer je last hebt van vermoeidheid dan kun je naar je huisarts gaan. De huisarts kan met een bloedtest laten bepalen of er sprake is van de ziekte van Pfeiffer. Wanneer je last hebt van hevige langdurige keelpijn is het in ieder geval verstandig om je hierop te laten testen. Ook kan een bloedtest uitsluitsel geven over eventuele tekorten, zoals een tekort aan vitamines in het bloed. Op basis van de uitslagen kun je je vervolgstappen bepalen.
Conclusie: onderneem de juiste stappen
Hoewel de ziekte van Pfeiffer veroorzaakt wordt door een virus en burn-out door stressvolle omstandigheden, zorgen beiden voor (extreme) vermoeidheid. De ziekte van Pfeiffer gaat vanzelf weer over, maar een burn-out vraagt om een meer proactieve aanpak. Dit heeft ermee te maken dat je lichaam, wanneer je deze te veel rust geeft, juist kan gaan verzwakken. Bij een burn-out is het nodig om na een periode van rust te werken aan het stapsgewijs opbouwen van je conditie en weerbaarheid. Daarna is het nodig om te onderzoeken welke oorzaken hebben bijgedragen aan het ontstaan van je burn-out. Om een volgende burn-out te voorkomen zul je deze oorzaken zoveel mogelijk onder ogen moeten komen. Wat kun je doen om deze oorzaken in de toekomst te voorkomen of verhelpen?
Heb jij het vermoeden dat je een burn-out hebt? Deze burn-out test kan zorgen voor meer duidelijkheid. Los daarvan kan het geen kwaad om een bezoek te brengen aan je huisarts.
Onze burn-out coaches zijn opgeleid om jou professioneel te begeleiden naar herstel. Ze maken allen gebruik van de rustgevende methode wandelcoaching. Deze coaching kun je ook preventief inzetten, wanneer je je zorgen maakt over de hoeveelheid stress in je leven. Je bent van harte welkom!
