085 - 5363606 “Een overactief brein kan stress veroorzaken. Stress is niet ongezond.
Het brein kan ons echter weerhouden om (op tijd en voldoende) te ont-stressen.”
“Een overactief brein kan stress veroorzaken. Stress is niet ongezond.
Het brein kan ons echter weerhouden om (op tijd en voldoende) te ont-stressen.”
Wat ik in mijn jeugd erg gemist heb en wat tot mijn kernwaarden zijn geworden zijn verbinding, betrokkenheid en vooral ook luchtigheid. De wereld om me heen blijft me voortdurend uitdagen en regelmatig uit balans brengen. Dit dien ik te accepteren. Hoe hier mee om te gaan daar heb ik gelukkig wel invloed op. Niet vanuit een vechthouding. Vanuit acceptatie en (terug) in mijn eigen kracht, mijn eigen “circle of influence” te gaan staan.
Open, oprechte menselijke interactie en betrokkenheid. Daar word ik blij van.
In mijn jeugd heb ik mezelf een (zogenaamde) overlevingsstrategie aangeleerd. Dit doen we in principe allemaal, een copingstijl om ons weerbaar te voelen. Deze overlevingsstrategie lijkt erg effectief. Voor mij betekende het dat ik mij rond “problemen” kon bewegen zonder ze werkelijk op te lossen. Het niet oplossen van “problemen” kwam dubbel en dwars op mijn bordje terug. Ik noem het mijn “karrespoor”. Door steeds dezelfde copingstijl te gebruiken hoefde ik niet bij mijn innerlijke zelf te komen. Mijn kar liep vast in zijn uitgesleten spoor.
In mijn beroepsmatige leven heb ik destijds gekozen voor een exact beroep. Op zich paste dit prima bij mij. Echter gaandeweg kwam ik erachter dat ik het klantencontact wel erg leuk vond. Even babbelen over de kinderen of de vakantie of diepere zaken. Altijd vanuit de behoefte van de ander. Na een carrière switch (binnen dat exacte beroep) die niet goed verliep kwam ik mezelf keihard tegen. Een soort van burn-out was het gevolg. (Alhoewel ik liever geen etiketjes plak) Depressieve en vooral veel disfunctionele gedachten waren het gevolg. Met name midden in de nacht.
“Zie je burn-out als een geschenk.” Ken je die frase? Achteraf gezien was het een geschenk.
De burn-out was het uiterste signaal van het uit balans zijn van mijn systeem. De boodschap van mijn systeem: “Je zult (zelf) aan de bak moeten”.
Ik ben op reis gegaan en ben nog steeds op reis. Onderweg om voortdurend een verbeterde versie van mezelf te schrijven. Ik kijk ieder jaar even terug en prijs mezelf gelukkig met wat ik in dat jaar weer heb mogen leren aan persoonlijke groei. Ik probeer continu aan de bak te blijven: joggen, bewegen zonder prestatiedruk, in de natuur zijn. Mijn hoofd leegmaken en mijn lichaam voelen. Wandelen met mijn vrouw en onze beide honden. De vrijheid mijn eigen agenda te mogen plannen.
Authentiek zijn, betrokken zijn, samen op pad/ samen “aan de bak”.
Wandelen en joggen is een mooi vertrekpunt voor meer ontspanning. Samen met mindfulness mijns inziens een goede basis voor ik inzet op de cognitieve coaching. De natuur is een mooie werkplek waarin ik veel meer speelruimte ervaar dan tussen vier muren. Een “overactief brein” mag leren tot rust te komen.
Een overactief brein kan stress veroorzaken. Stress is niet ongezond. Het brein kan ons echter weerhouden om (op tijd en voldoende) te ont-stressen. Gevolg: we ervaren het gevoel de controle te verliezen. Interessante vraag hieronder is altijd: Hebben we dan controle? In de cognitieve coaching kom ik hier op terug. Op weg naar een volledig accepteren van jezelf als persoon. Ik mag mezelf (weer) zijn.
Opleiding:
HBO+ Master Coach
Burn-out Coach
Acceptance & Commitment Therapy
EMDR therapeut