Ontspannen ouderschap, bestaat dat wel?! Jazeker, maar laat me je geruststellen. Het betekent niet dat je nooit stress hebt, nooit gefrustreerd zal zijn en erdoorheen vliegt als op een roze wolk. Het betekent wél dat je los kunt laten, het niet allemaal perfect hoeft en dat je ook kunt lachen om je eigen fouten. Laten we eens kijken wat dat ontspannen ouderschap precies inhoudt.
Heel snel denken we dat ontspannen ouderschap betekent dat het je allemaal makkelijk afgaat, dat er geen crises zijn en dat je altijd rondloopt met een serene glimlach op het gezicht. Niks is minder waar. Bij ontspannen ouderschap gaat het er juist om dat je leert meebewegen met de ups en downs van het ouderschap (en het leven in het algemeen). Het draait erom dat je wéét dat het nooit allemaal van een leien dakje gaat, want dat is onmogelijk.
Ouders die vastzitten in perfectionisme (want wie wil nu niet het beste voor haar kind?) krijgen juist vaak het tegenovergestelde: frustratie en teleurstelling. Het beste is namelijk vrijwel nooit haalbaar. In het echte leven komt er meestal ergens wel een kink in de kabel. Als je dan krampachtig vast blijft houden aan het ideale plaatje dat je voor ogen hebt, dan maak je het jezelf erg ingewikkeld.
Wat ontspannen ouderschap dan wel is? Het begint met realistische verwachtingen. Maar omdat we allemaal in het ouderschap rollen zonder opleiding of handleiding ervoor, weten we heel vaak niet wat we kunnen verwachten. Is dat erg? Nee, maar de meesten van ons hebben graag een gevoel van controle. Ouderschap is hierin direct een belangrijke levensles. Controle is illusie. Dat laat de zwangerschap al direct zien. Er is geen controle over het verloop van de zwangerschap. Je kunt je prenatale vitaminen slikken, gezond eten, genoeg bewegen en voldoende slaap krijgen, maar dan nog kan je niet voorkomen dat het soms anders loopt dan je had gehoopt.
Een miskraam, hyperemesis gravidarum (een extreme vorm van zwangerschapsmisselijkheid), zwangerschapsdiabetes, een kindje in stuitligging of andere medische complicaties: je had van te voren niet kunnen bedenken dat het jou zou overkomen. Je hebt er, in andere woorden, geen controle over. Je kunt dan in de slachtofferrol gaan zitten en jezelf beklagen. Natuurlijk mag je er van balen en erkennen dat het zwaar is. Maar blijf er niet in hangen, want dan wordt de zwangerschap (maar ook het ouderschap) zwaar. Ruimte geven aan de emoties, maar niet bij de pakken neer gaan zitten, ook dat is ontspannen ouderschap.
Ook als je kindje er eenmaal is, kan het anders lopen. Een ziekte, een aandoening of syndroom, een ongeluk… We moeten er niet aan denken en het cliché is helemaal waar: ‘als het maar gezond is, dat is het allerbelangrijkste’. Maar als het toch anders loopt, schiet je dan in de starheid, of kun je accepteren hoe het nu is en van daaruit bewuste keuzes maken die naar jouw of jullie mening de juiste zijn?
Ook in minder ernstige situaties gaan dingen vaak toch nét even anders dan je van te voren had bedacht. De krampjes van je baby die nachtelijk aan blijven houden. Je peuter met driftbuien waardoor je regelmatig je geduld verliest. Je zoon die achterblijft op school en niet goed mee kan komen met de lesstof. Of je dochter die heftig aan het puberen is en zich tegen alles afzet waar jij voor staat. Hoe geef je ontspannen ouderschap dan vorm?
In alle situaties die emotioneel heftig zijn, is het verstandig er even afstand van te nemen. Geef aan dat je even ruimte nodig hebt, maar op een later moment terugkomt. Heb je hele jonge kinderen (of een baby), zorg dan dat iemand anders er even bij blijft, zodat jij stoom kunt afblazen. Woede kan je beter eerst even laten afkoelen, voordat je weer bij je kind terugkomt. Natuurlijk mogen ze leren dat boosheid een normale emotie is die erbij hoort. Maar als je als ouder het gevoel hebt dat je jezelf misschien niet helemaal in de hand hebt, dan kan je beter eerst even afstand nemen. Zolang je daarna weer terugkomt (en uitlegt waarom je even weg ging), is er niets aan de hand.
Ontspannen ouderschap houdt ook in dat je niet alleen maar ouder bent. Wat bedoel ik daarmee? Naast papa of mama ben je ook nog partner van en ‘gewoon’ man, vrouw, vriend of vriendin, zus of broer. Vergeet die andere ‘rollen’ in je leven niet! Waar hield je van vóór er kinderen waren? Doe je die dingen nog steeds wel eens, of komt het er nooit meer van? Zorg dat je voldoende ruimte creëert voor jezelf, om op te laden. Vooral veel moeders hebben hier moeite mee, met meteen de vraag: “Is dat niet egoïstisch?” Mijn antwoord is altijd heel stellig “nee”.
Als jij namelijk tijd voor jezelf hebt, kan je opladen, dingen (opnieuw) vanuit een breder perspectief bezien en gewoonweg genieten van de dingen die je leuk vindt. Je komt daardoor opgeladen thuis, zodat je juíst een betere ouder kunt zijn. Bovendien leren je kinderen dat het oké is om iets voor jezelf te mogen doen. Kinderen kopiëren het gedrag van hun ouders. Dus als je als ouders alles opoffert voor je kinderen, geef je hen dan niet de les mee dat zij dat ook moeten doen (als ze later zelf kinderen krijgen)?
Het hoeft allemaal dus niet perfect. Ligt er een stapel was waar je nu al dagen niet aan toe bent gekomen? Het is vreselijk. Maar je kunt je er ook bij neerleggen dat er nu eenmaal andere dingen waren die prioriteit hadden. Je kind schone kleertjes aantrekken vanuit de wasmand, omdat je nog niet de tijd had om alles op te vouwen en in de kast te leggen, nou en? Maak het jezelf wat makkelijker en tolereer wat meer chaos in huis. Laat het los, het hoort erbij. Ook dat is ontspannen ouderschap.
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606