Je leven zit vol stressmomenten. Vooral in de hedendaagse tijd waarin we leven. Alles moet snel, is druk en tijd voor ontspanning moet in de agenda gezet worden. Je dagelijkse planning gaat van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat en je vergeet hierin jezelf een beetje. Het valt je wel op dat je de laatste vermoeider bent dan anders maar erkennen dat je misschien teveel stress hebt wil je niet. Het zal er wel bij horen. Durf jij toe te geven dat de stress je teveel wordt of weet jij een burn-out te ontkennen?
De burn-out herkennen.
Er zijn een aantal fases waar je doorheen gaat voordat je daadwerkelijk in een burn-out terecht komt. Eén van die punten is de ontkenningsfase. Je relateert je stress problemen voornamelijk aan je werk en niet aan dingen uit je privéleven. Of je reflecteert die spanningen aan een heftige gebeurtenis die je hebt meegemaakt. Een burn-out is echter een opeenstapeling van meerdere stressmomenten of gebeurtenissen. Je moe voelen na een lange dag werken, of een lastige week met je kinderen, is niet direct een teken van een burn-out. Wanneer je langere periode gebukt gaat onder oververmoeidheid, je leeg voelt, veelal negatieve gedachten hebt en jezelf verwaarloost, is de kans aanzienlijk dat je lijdt aan een burn-out.
Je burn-out ontkennen.
Hoe makkelijk is het om te blijven ontkennen dat je in een burn-out zit? Je bent al oververmoeid, je hebt nergens geen zin meer in, dan is het veilig ervoor te kiezen je stressklachten niet te erkennen. Erkennen is aan jezelf werken en ook dat kost een hoop energie. Hier ben je niet alleen in. Steeds meer mensen ontkennen dat zij onder grote spanning staan en wellicht al in een burn-out zitten. Je kan jezelf ervan overtuigd hebben dat het er bij hoort of je vindt dat je niet mag klagen, er zijn mensen die het slechter hebben. Opvattingen die jou niet gaan helpen in dit proces je burn-out onder ogen te komen. Integendeel, je klachten zullen alleen maar erger worden.
Jouw omgeving merkt het ook.
De mensen om je heen hebben waarschijnlijk al wat aan je gemerkt en eventueel ook al geattendeerd hebben op bepaalde signalen die ze opvangen. Je klaagt afgelopen periode meer over fysieke klachten zoals spanningshoofdpijn en buikpijn maar je vertelt ook regelmatig dat je veel piekert en slecht slaapt. Daarnaast vertoon je vermijdend gedrag door afspraken op het laatste moment af te zeggen. Ook dat valt hen op en is niet voor dovemans oren. Ze hebben al een aantal keer aangegeven dat je misschien wat rustiger aan moet doen of dat een tijdje rust je goed zal doen.
Wanneer de mensen om je heen je wijzen op dergelijk gedrag is dat een signaal dat je meer stress hebt dan je zelf wil beamen. Zodra stress zichtbaar wordt aan de buitenkant is dat een teken dat het van binnen vermoedelijk een stuk heftiger is. Voor jou komt het over als goedbedoeld advies maar je neemt het niet van harte. Waar bemoeien mensen zich mee. Alhoewel ze het beste met je voor hebben.
Burn-out ontkennen als beschermingsmechanisme.
Ontkennen van gevoelens of emoties is een natuurlijke reactie van het menselijk brein om je echte problemen niet onder ogen te komen. Je kent genoeg mensen om je heen die een burn-out hebben doorgemaakt. Door jouw klachten te meten aan die van anderen bagatelliseer je jouw problemen. Een burn-out ontkennen gebeurt vaker dan je denkt. Je weet dat er een probleem is en dat je veel stress ondervindt maar weet niet dat je een grens gepasseerd bent waarin je de spanningen nog zonder hulp aankunt. Er is een afweermechanisme in jou geactiveerd die je vertelt dat het allemaal wel meevalt.
Je schaamte voorbij.
Ontkennen van spanningsklachten kan ook voortkomen uit schaamte. Je durft niet toe te geven dat jij het nu bent die het even niet meer aankan allemaal. Het kan zijn dat je gezegd hebt dat dit jou nooit zal overkomen of je nam klachten bij een ander niet serieus. Angst dat iemand je niet meer als gelijke ziet of niet meer die stoere persoon ziet die jij neer wil zetten. Wanneer iemand aan je vraagt hoe het gaat zeg je met een lach “Goed!”. Dit terwijl je eigenlijk van de daken wil schreeuwen dat je hulp nodig hebt. Weet dat het nooit te laat is hulp in te schakelen en weet ook dat niemand je zal veroordelen op het ontkennen van je burn-out.
Ontkennen burn-out is een belemmering.
Een burn-out ontkennen is het begin van een belemmerend leven. Ernstige stressklachten lossen zichzelf niet op door een week vrij te nemen of een dag naar de sauna te gaan. Evenmin als een avond weg met vrienden of vriendinnen. Het is het vermijden van de realiteit en die is dat je op deze manier niet gaat herstellen van je burn-out. Hoe langer jij je burn-out ontkent, hoe erger de stress problemen kunnen worden. Je onzekerheid groeit en daardoor ook je eigenwaarde en zelfbeeld. Door te denken dat je jezelf hier uit kunt helpen, kom je van de regen in de drup.
Stress erkennen is zelfrespect hebben.
Iedereen verdient een stressvrij leven, ook jij. Door je klachten te erkennen heb je de eerste stap gemaakt naar een leven zonder burn-out. Dat je hier een beetje hulp bij nodig hebt is niet vreemd. Veel mensen zijn jou al voorgegaan. 1 op de 6 werknemers heeft burn-out gerelateerde klachten. Dit maakt dat deze vorm van stress het grootste aandeel heeft in het ziekteverzuim op de werkvloer. Daar zitten ook veel mensen tussen die hun burn-out ontkennen.
Een professionele coach kan jou helpen je klachten onder ogen te komen en stapsgewijs te werken aan een leven zonder stress. Een G-Schema kan je helpen wat meer inzicht te krijgen in je gedachten en gevoelens die ervoor zorgen dat je in de ontkenning zit. Daarnaast is een burn-out behandeling gericht op bewegen. Dit gebeurt door middel van wandelcoaching. Weet je nog niet zeker of je een burn-out hebt? Je kan altijd eerst een burn-out test doen. Neem vrijblijvend contact op voor een kennismakingsgesprek en haal snel weer plezier uit het leven.