Als je te maken krijgt met een seizoensgebonden depressie, kunnen de koude en donkere maanden van het najaar en de winter een flinke uitdaging voor je vormen. Je energie vloeit weg, je voelt je somber en hebt het gevoel alleen maar weg te willen kruipen onder een dekentje. En dat terwijl de rest van de wereld ‘gewoon’ vrolijk door blijft gaan. Hoe ga je hiermee om en wat kun je zelf doen?
We schreven al eerder verschillende blogs gerelateerd aan dit onderwerp, zoals een blog over een herfstdip en een winterdepressie. Mensen verschillen erg in hun gevoeligheid voor de hoeveelheid daglicht. Daarom zal de één nergens last van hebben, terwijl de ander elk koude seizoen tegen depressieve klachten aanloopt.
Soms zijn er oplossingen te vinden die behulpzaam kunnen zijn, zoals lichttherapie, vitamine D suppletie of het – liefst onder begeleiding – gebruik van melatonine. Maar wat nu als je al deze ‘symptoombestrijders’ hebt geprobeerd en niets lijkt te helpen? Wat kun je dan nog doen aan een seizoensgebonden depressie?
Ik ben persoonlijk altijd groot voorstander van het leren luisteren naar ons lichaam. Wat wil je lijf je vertellen met de klachten die je hebt? Om het even visueel te maken: iemand met schouderklachten loopt misschien wel met de hele wereldbol op zijn rug, zoals de mythische figuur Atlas. Hij of zij ‘draagt’ in figuurlijke zin veel te veel verantwoordelijkheden op de rug. Dat gaat op den duur natuurlijk pijn doen! De vraag die je jezelf dus kunt stellen is: wat wil mijn seizoensgebonden depressie mij vertellen?
Een vraag die niet op een snel antwoord zit te wachten. Het is een vraag om over na te denken (maar uiteraard niet te gaan piekeren!). Het lichaam, onze geest en de samenwerking en interactie met onze buitenwereld is een complex systeem van radartjes en verbindingen. In de meeste gevallen kan je niet zomaar één oorzaak aanwijzen. Zelfs in het geval van een simpele verkoudheid kan je niet één oorzaak aanwijzen.
We zijn wel geneigd dit snel te doen: een verkoudheidsvirus is de oorzaak, klaar. Maar zo simpel is het tóch niet. Want waarom krijg ik diezelfde verkoudheid niet als ik blootgesteld word aan dat virus, en jij wel? Blijkbaar was mijn immuunsysteem beter voorbereid op de aanval van het verkoudheidsvirus dan dat van jou. Waarom dit zo is, is een complexe vraag. Wil je met een holistische blik kijken naar seizoensgebonden depressie, dan kom je al snel uit bij dit soort vragen. Want vanuit het holisme kijken we naar de hele mens, niet alleen naar de som der delen.
Ik vind de vergelijking met een (moes)tuintje altijd wel verhelderend in dit verhaal. Als we met een allopathische blik (de manier van kijken die veelal in de reguliere geneeskunde heest) kijken naar een klacht zoals een seizoensgebonden depressie, dan brengen we al onze focus op het stukje ‘onkruid’ in onze tuin waar we last van hebben.
We onderzoeken het plantje, kijken naar de symptomen en klachten en bestempelen het plantje als de boosdoener. Dat moet eruit! Weg ermee! We trekken het hardhandig uit de grond, of als het hardnekkig is, pakken we ons gereedschap erbij (medicatie, operatie) en verwijderen zo de zichtbare symptomen. Datgene waar we last van hebben.
Soms is dat het zinnigste dat je kunt doen. Bij een gebroken been wil je graag dat het bot weer recht gezet wordt en dat de optimale omstandigheden worden gecreëerd voor heling en herstel (denk aan gipsverband, rust, been omhoog et cetera). Maar soms is dat te kort door de bocht. In veel complexe gevallen, zoals bij een seizoensgebonden depressie, is deze aanpak te kort door de bocht. Want voor we het weten, schieten diezelfde plantjes elders weer omhoog. We blijven dan bezig met onkruid wieden.
Maar wat nu als we gaan kijken naar het hele stuk land? De aarde, de voedingswaarde van de grond, de aanwezigheid van bacteriën, insecten en andere organismen, de PH-waarde van de grond en nog zo veel meer factoren. Is het stuk land wel gezond, of heeft het hersteltijd nodig om weer in optimale balans te komen, zodat onkruid überhaupt moeilijker de kans krijgt? In andere woorden: in het geval van de verkoudheid gaat het dan dus om je lichaam en specifiek het immuunsysteem optimaal te ondersteunen zodat je die verkoudheid gewoonweg niet krijgt. Ook al ben je blootgesteld aan het verkoudheidsvirus door bijvoorbeeld je snotterende peuter.
Hoe zit het dan met een seizoensgebonden depressie? Wat zou deze je willen vertellen? Loop je misschien te hard van stapel gedurende de rest van het jaar, waardoor je niet voldoende ruimte hebt voor rust en ontspanning? Mogelijk trekt je lijf dit nog wel in de zomermaanden, als we lang daglicht hebben en veel energie.
Maar als dan de kortere dagen hun intrede doen, dan merk je ineens hoe moe je bent. Als je hoofd dan door wilt gaan op het tempo van de zomer, maar je lichaam werkt niet mee, dan kom je in een innerlijke strijd met veel frustratie en irritatie tot gevolg. Misschien ervaar je wel schuld en schaamte. Of een gevoel van hopeloosheid. Het kan voor ieder anders zijn. Wat hier dan gebeurt, is eigenlijk dat je jezelf dwars zit. Je probeert tegen je natuurlijke ritme in te gaan, wat leidt tot klachten.
Ik wil wel duidelijk maken dat het natuurlijk ook een kwestie kan zijn van pech, waarbij jouw lichaam heftig reageert op de fluctuaties in de hoeveelheid daglicht gedurende het jaar. Oók als je jezelf de rest van het jaar niet voorbij loopt. Je kunt niet altijd in jezelf blijven graven, op zoek naar een oorzaak. Je kan hier namelijk ook in vastlopen, met alleen nog maar meer frustratie tot gevolg. Wees dus mild naar jezelf. Je mág van een seizoensgebonden depressie een persoonlijk ontwikkelingstraject maken en op die manier jezelf beter leren kennen. Maar dat hoeft niet. Ik wil je alleen de uitnodiging geven jezelf eerlijk te bevragen. Succes!
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606