Inhoud

Misofonie

Misofonie

Wil jij hulp bij stress of burn-out?

Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.

Direct contact Of bel 085 - 5363606

14 reacties

  • OK schreef:

    Ik vraag mij af of misofonie patiënten zelf meer aanwezige, harde geluiden voor hun omgeving kunnen maken?

  • Sandra schreef:

    Ik leef met mijn dochter van 19 met zwaar misofonie en miskinesia, ik heb mij er verdiept in deze stoornis en ben verbaasd dat er maar één behandellocatie is, het is voor degene die er naast staan niet te doen, je hebt te kampen met iemand die altijd boos op je is, jou ontvlucht alsof je vies en raar bent, denk dat de medici hier echt meer aandacht voor moeten maken en staat wel degelijk samen met dwangneurose en sociale angst stoornis

  • Pien schreef:

    Eens met Sandra. De wachtlijst van het AMC telt honderden mensen. Mijn vriend staat er al langer dan een jaar op. Ondertussen worden zijn klachten erger en erger. Behalve misofonie krijgt hij ook steeds meer last van misokinesia. Met hem samenleven wordt steeds moeilijker. Hijzelf wordt steeds somberder en wanhopiger. Hij wordt echt gek van alles.
    Er worden bij de behandeling van dwangstoornissen opvallende resultaten geboekt met deep brain stimulatie. Ik vraag mij af of dit ook al eens is uitgeprobeerd op misofonie patienten. Is er iemand die dit weet? En zijn er ook tips voor wat je kunt doen terwijl je op de wachtlijst staat en ‘gek’ dreigt te worden?

  • Sema schreef:

    Vreselijke aandoening. Maakt mijn leven een hel en vind geen hulp in de medische wereld.

  • Grace schreef:

    Ik heb de training tijdens coronatijd gevolgd. Nu ik weer naar kantoor moet is mijn leven een hel. Niet te doen. Ook niet met noise cancelling koptelefoon. Voor de omgeving zijn we vervelend dat realiseer ik, maar bedenk maar dat het voor ons 100x erger is…

  • John schreef:

    Mijn dochter heeft het en in het begin wisten we niet wat er met haar aan de hand was want ze werd steeds weer agressief en reageerde heel heftig tijdens het eten en vluchtte vaak. Nu zetten we de radio aan tijdens het eten en soms helpt het maar vaak is ze zo gefocust op onze eetgeluiden dat dat ook niet helpt en ook op school klaagt ze ook over anderen. Dit is begonnen na een zware heftige langslepende scheiding tussen mij en haar moeder en ik wil haar zo graag helpen. De huisarts had geen oplossing dan met psycholoog te gaan praten 🙁

  • Jettie schreef:

    Ik heb me paar jaar terug aangemeld voor de therapie. Omdat ik me niet meer kon herinneringen of ik dit al in me kindertijd had werd ik afgewezen ondanks dat ik aangaf dat ik veel van me kindertijd was door trauma. Voor de rest is er nergens hulp en moet je het er maar mee doen.

  • Karin Cohen schreef:

    Ik heb er ook erg veel last van.
    Ik kan iemand wel vermoorden als ie borrelnoten of een harde wortel naast me staat op te eten!
    Eetgeluiden, hard ademen of snurken, baby’s die gillen en krijsen, blaffende honden, zo kan ik nog wel ff doorgaan!
    Het is een drama en het lijkt erger te worden met de jaren of in periodes met veel stress ook meer last.
    Het is bij mij begonnen in de kindertijd.
    Veel problemen thuis en ik was als kind altijd boos en raakte helemaal van streek aan tafel, elke dag weer.
    Traumatisch.
    Ik denk dat er niks aan te doen is.
    Heb zelf ook autisme.
    Het beste is gewoon rust.
    Rust pakken voor jezelf en jezelf accepteren, hoe moeilijk dat ook is.
    En de rest van de wereld houdt geen rekening ermee!
    Ze lachen er soms zelfs om terwijl het echt verschrikkelijk is en je er niks aan kan doen.
    Geeft mij ook veel problemen in relaties.

  • Ron Basjes schreef:

    Als ik dit lees heb ik het niet zo erg.
    Ik gruwel wel van eetgeluiden .
    Op een verjaardag ging mijn oom iets eten(hij eet nooit,drinkt vooral veel )en rende ik de keuken in.Hij achter me aan gerend ! Was achteraf hilarisch. Maar op het moment niet leuk.Als ik last heb zeg ik er ook wat van of de oordoppen gaan in,die heb ik altijd paraat.
    Ik zeg altijd eet geluiden klinken voor mij als een emmer volkotsen voor iemand zonder misofonie.

  • Hendrik gieskes schreef:

    Ik struggel ook al jaren met misofonie maar de laatste jaar kan ik het gewoon niet meer aanhoren ik begin agressief te worden, of als we met z’n allen aan het eten zijn, probeer ik zo snel mogelijk te eten zodat ik kan opstaan en geen geluiden meer hoor. Ook als iemand met noten of chips pakt ren ik gelijk weg. Het begint me wel echt te irriteren, Maar helaas op dit moment geen oplossing voor.

  • Anoniem schreef:

    Ik heb het ook en ik ben nog maar elf mijn moeder heeft deze blog per ongeluk open laten staan dus ik ben er nu pas achter dat ik heb heb

  • Marie schreef:

    In mijn kindertijd had ik het en nu ook in toenemende mate (55jr). Niet bij iedereen overigens, raar genoeg. Ik krijg dan inderdaad wurgneigingen terwijl ik tegelijkertijd denk dat iemand er niets aan kan doen. Mijn zoon, 14 jaar, heeft het ook bij dezelfde mensen.
    Soms probeer ik op slinkse wijze, na iemand te gaan eten. Ik hoorde van een vriendin, jaren geleden, dat zij dat had. Het is fijn, die herkenning en erkenning.

  • Angela Remmerde schreef:

    Ik ben 16 en heb mysofonie. Dagelijks struggle ik met mezelf en me omgeving. Ik heb kan wel huilen door elk geluidje. Thuis heb ik het meeste last en word ik ook vaak “express” getriggerd door mijn gezin. Hierdoor word het alleen maar erger tot het punt dat als de wc word doorgespoeld dat ik boos word en moet gaan huilen van het geluid.

    Verder heb ik ook veel last van stress door school en dat helpt niet echt ermee. Ik wil graag therapie doen want leven hiermee word steeds zwaarder.

  • René schreef:

    Ik heb sinds een maand 6 een nieuwe vriendin die hier ook mee te kampen heeft.
    En mijn liefde voor haar is zo groot dat ik mij , sinds zij mij daarover heeft verteld , er in ben gaan verdiepen zodat ik er stukje bij beetje op de juiste manier mee weet om te gaan want ik wil dit gewoon kunnen en willen begrijpen, en ik heb hier gelukkig al mijn geduld voor .
    Wat moeten degenen die hier mee te kampen hebben toch af en toe een zwaar en zeer vermoeiend leven hebben.
    Ook ik ben er in het begin niet goed mee om gegaan , ook doordat ik dit uiteraard niet kende, pure onwetendheid zelfs nooit van had gehoord …
    Kleine dingen ( voor mij ) die echt als gekheid waren bedoelt , waarop ik ook reageerde van ‘ stel je niet zo aan’ die vervolgens bij haar compleet verkeerd vielen, heb daar nog spijt van , maar goed als je het niet kent of herkent dan kun je er ook niet op de juiste manier mee omgaan .
    En nog reageer ik onbewust wel eens ergens op waarvan ik later denk , dat had ik niet moeten doen en bied daar ook mijn excuus voor aan.
    Ik wil gewoon dat ze zich begrepen voelt door mij en zal daar ook alles aan doen omdat wij wel wat bijzonders hebben samen .

Laat een reactie achter op dit artikel

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Tips en ervaringen om de weg naar jezelf te vinden

  • Persoonlijke verhalen van Reinoud
  • Het vinden van jouw eigen unieke weg
  • Maandelijks in de mail

Schrijf je in, al 6870 mensen gingen je voor








    ×
    Schrijf je nu in voor onze maandelijkse nieuwsbrief en blijf op de hoogte van het laatste nieuws over stress en burn-out. Inschrijven