Will you ever write your masterpiece?
Misschien heb jij je masterpiece al gemaakt, misschien moet dat nog komen of voor hetzelfde geld heb je geen flauw idee wat dit betekent of gaat worden. Maar de vraag is zeer relevant om jezelf af en toe te stellen. Wanneer maak jij je meesterwerk? Waar ben je echt trots op, wat geeft jouw leven zin en krijg jij energie van?
Billy Joel zingt in zijn nummer James uit 1976 voor zijn jeugdvriend James Bosse deze vraag. Als je van jongs af aan samen opgroeit, waarom kiest de één ervoor om zijn hart te volgen terwijl de andere de weg van de ratio en de verwachtingen volgt.
James, we were always friends
From our childhood days
And we made our plans
And we had to go our sep’rate ways
I went on the road
You pursued an education
James, do you like your life?
Can you find release?
And will you ever change?
Will you ever write your masterpiece?
Linksonder Billy Joel, midden achter James Bosse
Living up to expectations
Confucius zei “Van nature zijn we broeders, door de opvoeding worden we vreemden.” Ik geloof persoonlijk dat sommige mensen niet eens meer weten waarom ze zich druk maken om status, aanzien, overvloedige welvaart en een indrukwekkende titel op je visitekaartje. Daaruit voortvloeiend geloof ik ook dat doelen nastreven die niet van jou zijn, je uiteindelijk zullen uitputten. Als je keuzes in het leven blijft maken op basis van de verwachtingen van anderen in plaats van wat jij wilt, dan komt er vroeg of laat een obstakel op je pad waardoor je niet verder kunt.
Are you still in school?
Living up to expectations?
James, you were so relied upon
Everybody knows how hard you tried
Hey – oh, look at what a job you’ve done
Carrying the weight of family pride
Do what’s good for you
Als je dit obstakel tegenkomt, in mijn geval een heftige jarenlang durende, burn-out. Dan is er de noodzaak om jezelf af te vragen: wat is nou echt belangrijk? Waarom ben ik hier? Waar maak ik me nou zo druk om? Wat wil ik zelf in mijn leven bereiken? Als je niet in staat bent om goed voor jezelf te zorgen, hoe zou je dan ooit goed voor een ander kunnen zorgen? Heeft je werkgever de beste werknemer als je zonder plezier jezelf kapotwerkt? Hebben je kinderen het beste voorbeeld als je niet leeft uit je hart maar uit verplichting? Krijgt je partner liefde als je niet eens weet hoe je onvoorwaardelijk van jezelf kunt houden?
Dit is geen oproep om allemaal naar de maan te vliegen, een nieuwe Mona Lisa te schilderen, je baan op te zeggen en de rest van je leven als muzikant door het leven te gaan. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het nastreven van onhaalbare doelen de weg is naar onherstelbare teleurstelling. Maar wat past bij jou? Waar ben je misschien mee opgehouden omdat het niet productief of statusverhogend was? Wat is goed voor jou en wat zou jou dichter brengen bij wie je eigenlijk wilt zijn? Zoals zo vaak zit radicale verandering niet in grote gebaren maar in kleine, kostbare veranderingen.
James, you’ve been well behaved
You’ve been working hard
But will you always stay
Someone else’s dream of who you are?
Do what’s good for you
Or you’re not good for anybody
James
How you gonna know for sure?
Als je zover bent om jezelf deze vragen te stellen, dan wordt het pas echt spannend. Ook al mag duidelijk worden dat je huidige manier van keuzes maken niet werkt, het heeft je wel gebracht waar je nu bent. Jan Greshoff schreef al “Er is een lang leven voor nodig om de gevolgen van de opvoeding geheel te boven te komen.” En nog één quote van Nelson Mandela omdat hij hier zo feilloos op aansluit: “Onze grootste angst is niet dat we onvolmaakt zijn. Onze grootste angst is dat we mateloos krachtig zijn. Het is ons licht, niet onze schaduw die ons het meest beangstigt.”
Je zou maar je dromen gaan najagen en merken dat je nog zoveel vrijer zou kunnen zijn. Dat kan ook heel verdrietig zijn als je terug kijkt naar alle moeilijke momenten. Laat dit geen reden zijn om niet vanaf vandaag op weg te gaan. Natuurlijk kan dat chaotisch zijn. Mijn start van mijn bedrijf was ook spannend en een enorme stap. De periode van depressie en angststoornis was lang en moeilijk. Maar ik voel geen verdriet als ik achterom kijk. Het heeft me gedwongen op weg te gaan naar het schrijven van mijn masterpiece.
I went on the road
You pursued an education
James, how you gonna know for sure?
Everything was so well organized
Hey, oh now everything is so secure
And everybody else is satisfied
When will you write your masterpiece?
En dus is de vraag: wanneer ga je starten? Hoe ga je uitvinden wat jouw masterpiece wordt? Stel jezelf eens de vraag: Je bent 90 jaar oud en je zit in het verpleegtehuis, waar kijk je dan met trots naar terug? Is dat het volgende contract, een nog groter huis of de rol van de perfecte partner of familielid? Wat zou je bereikt willen hebben en wat moet je er nog voor doen om dat te bereiken? Waarom ben je nog niet begonnen, wat houd je tegen?
Geld, aanzien, status of misschien een onbestemd gevoel in je onderbuik, het kan allemaal voor je hoofd een geldige reden zijn. En terwijl we zoeken naar excuses om niet onze eigen dromen waar te maken, vliegt de tijd aan ons voorbij. Misschien heb je geluk en word je op je pad stopgezet door een burn-out zoals mij overkwam. Maar misschien ben je ineens 90 jaar en zit je in dat verpleegtehuis en besef je dat je je kans hebt gemist.
James, do you like your life?
Can you find release?
And will you ever change?
When will you write your masterpiece?
Do what’s good for you
Or you’re not good for anybody
