Straalangst, heb je daar ooit wel eens van gehoord? Waarschijnlijk niet, want het is een nog vrij onbekende term. Maar de uitleg ervan (her)ken je vast en zeker: het is de angst om jezelf te laten zien. De angst om te stralen als een kind, zonder schaamte, schuld of onzekerheid. Wie van ons kan eerlijk zeggen dat hij of zij durft te stralen als een kind?
Zeker in het nuchtere Nederland is straalangst een veelvoorkomende angst. Het is geen angst die is opgenomen in de DSM-5, maar dat neemt niet weg dat het een reële angst is. Velen van ons zijn opgevoed met het motto ‘doe nou maar normaal, dan doe je al gek genoeg.’ Maar wat nu als jouw ‘normaal’ iets is dat buiten de gebaande paden valt? Dan steek je al snel met je kop boven het maaiveld uit en dat kan heel kwetsbaar en intimiderend zijn. Sommigen van ons hebben het lef en de durf ondanks tegendruk (waarin groepsdruk een grote rol speelt) tóch onszelf te zijn en ons unieke licht te laten stralen. Maar velen van ons zullen zich in de loop van hun opvoeding aanpassen, kleiner maken en hun innerlijke lichtje dimmen.
Herken je hier iets van? Wie zou jij zijn als je je totaal niet liet belemmeren door straalangst? Was je dan dezelfde persoon? Of was je dan een (schijnbaar) heel ander iemand? Zou je dingen anders doen dan dat je ze nu doet? Zou je vaker je mond open trekken en je (ongezouten) mening geven? Of zou je een andere baan gaan zoeken, omdat het werk dat je nu doet eigenlijk niet echt bij je past?
Ik vind het concept straalangst prachtig verwoord door Marianne Williamson in haar boek A return to love. Ze zegt daarin het volgende (vertaald):
“Onze diepste angst is niet dat wij onvolmaakt zouden zijn,
Onze diepste angst betreft juist onze niet te meten kracht.
Niet de duisternis, maar het licht in ons
is wat we het meeste vrezen.
Wij vragen onszelf af:
Wie ben ik om mezelf briljant, schitterend, geweldig te achten?
Maar wie ben jij om dat niet te zijn?
Je bent een kind van God!
Je onbelangrijk voordoen bewijst de wereld geen dienst.
Er is niets verlicht aan je klein te maken opdat
andere mensen zich bij jou niet onzeker zullen voelen.
Wij zijn bestemd om te stralen zoals kinderen dat doen.
Wij zijn geboren om de glorie Gods die in ons is te openbaren.
De glorie is niet slechts in enkelen,
maar in ieder mens aanwezig.
En als wij ons licht laten stralen geven we onbewust
andere mensen toestemming hetzelfde te doen.
Als wij van onze eigen angst bevrijd zijn,
bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf anderen.”
Of je nu wel of niet iets hebt met het woord God, de waarheid en wijsheid in deze tekst is voor iedereen. Straalangst is universeel. Je kunt ook iets anders invoegen om het voor jezelf passender te maken, zoals Moeder Aarde of de natuur.
Dus nu is aan jou de vraag: maak je jezelf kleiner? Houdt de angst je nog in zijn greep? Wees daarin eerlijk naar jezelf, maar ook mild. We zijn nou eenmaal niet opgevoed met de woorden van Marianne Williamson, maar in de meeste gevallen met een andere boodschap.
Wat je wél kunt doen, is jezelf afvragen wie jij bent als je onbeschaamd jezelf kunt zijn. Wie zit er onder de maskers die je soms, altijd of vaak draagt? Hoe ziet die persoon er uit, en dan bedoel ik niet qua uiterlijk. Als Liberi-coach kom ik veel mensen met een burn-out tegen die zichzelf deze vraag zijn gaan stellen. Ze doen dit omdat hun lichaam hen heeft gedwongen stil te staan en zich af te vragen waarom ze aan het doen waren wat ze deden. Vaak denken ze dat het hun valkuilen en zwakke punten zijn geweest die de oorzaak waren van hun burn-out. Maar niets is minder waar: in veel gevallen was het hun straalangst die maakte dat ze burn-out raakten.
De werkneemster die constant op haar tenen liep, omdat ze bang was tekort te schieten? Ja, faalangst speelde hierin een rol, maar eigenlijk was ze bang om haar ware zelf te laten zien, omdat ze dacht dat dat niet passend was binnen de financiële organisatie waar ze werkzaam was. De stagiair die zijn mond hield tijdens een vergadering, omdat hij zich minder voelde dan de vaste werknemers, terwijl hij een creatieve oplossing in gedachten had voor het probleem waar ze al lange tijd mee kampten? De manager die het ingewikkeld vond om een negatieve beoordeling te geven aan één van haar teamleden? Ze durfde niet volledig haar leiderschapscapaciteiten te omarmen.
Die straalangst kun je dus beter aanpakken vóór je in een burn-out zit. Waar houd jij jezelf nog tegen om te stralen zoals je bedoeld bent te doen? Vraag jezelf eens af: wat is het allerergste dat kan gebeuren als je dat nu eens wél ging doen? Raak je dan je baan kwijt, of je partner, je vrienden?
Vraag jezelf dan eens af (en dit is geen makkelijke vraag!) of dat werkelijk zo erg is. Als jij jezelf niet kunt zijn op je werk, wil je er dan wel blijven werken? Blijf je er puur vanwege de financiële voordelen? Ben je dan niet ontrouw aan jezelf? En wat als je partner je verlaat, omdat jij je ware zelf laat zien. Was die partner jou dan wel waard? Als hij of zij je niet kan waarderen voor wie jij bent, wil je dan wel diens partner zijn? Hetzelfde geldt voor je vrienden.
Het kan heel beangstigend en bedreigend voelen om je straalangst opzij te gaan zetten, want dat kan betekenen dat je grote veranderingen in je leven mag gaan doorvoeren. Kijk daarom of er iemand is die je door-en-door vertrouwt. Iemand die jouw ware zelf al lang heeft gezien en waardeert. Deel je verhaal, je inzichten en je verlangens met die persoon. Iemand die met je mee kan denken. Heb je zo’n iemand niet in je omgeving? Schakel dan een coach in. Je hoeft het niet alleen te doen!
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606
085 - 5363606