Heb je wel eens van een maancirkel gehoord? Zo niet, dan ben je mogelijk wel bekend met een vrouwencirkel. Het is een samenkomst van vrouwen, waarbij ruimte is voor elke vrouw. Ieder mag komen, precies zoals zij is. Met een lach of met een traan. Het idee erachter is dat er vandaag de dag een gebrek is aan verbinding tussen vrouwen onderling. We leven in een hectische maatschappij waarin veel van ons verwacht wordt. Veel vrouwen hebben het gevoel alle ballen hoog te moeten houden en er vooral te moeten zijn voor hun partner, kinderen, werkgever, ouders… maar waar blijven zij zelf dan nog? Hoe zit het met hun eigen behoeften, verlangens en wensen? Bij een vrouwencirkel is daar ruimte voor.
Daarnaast zijn veel mensen op zoek naar zingeving. Een vrouwencirkel voldoet aan de behoefte naar verbinding, zoals in vroeger tijden vrouwen ook samenkwamen. Het onderdeel voelen van een groep, van een gemeenschap of een ‘tribe’, geeft ons leven zin. Het er voor elkaar zijn, elkaar steunen en met elkaar kunnen lachen heeft een helend en ontspannend effect. ‘Sisterhood’ ervaren is iets heel anders dan strijd, nijd en concurrentie. Daarnaast vinden vrouwen gelijkgestemden in de cirkel. Wat maakt een maancirkel dan anders dan een vrouwencirkel?
Bij beide vormen van cirkels is er veel aandacht voor wat het betekent om vrouw te zijn. Wie zijn we als mens en wie zijn we als vrouw? Welke rollen vervullen we in ons leven en passen die wel bij wie we zijn? Hoe komen we meer in verbinding met onszelf en de natuur? Thema’s die in beide cirkels aan bod kunnen komen. Wat een maancirkel anders maakt, is de cyclus van de maan. Een vrouwencirkel kan theoretisch gezien op elke willekeurige dag van de maand gepland worden, al zullen sommige vrouwencirkels wel degelijk rekening houden met de maan. Een maancirkel volgt het ritme van de maan.
Logisch. Een volle maancirkel gaat niet gepland worden tijdens de donkere maan. Maar wat houdt die maancyclus dan precies in en waarom zou je de vrouwencirkel erop afstemmen? De maan heeft mensen al sinds mensenheugenis gefascineerd. In verschillende oude culturen, zoals bijvoorbeeld de Griekse, waren er maangodinnen die vereerd werden, zoals Artemis en Hekate. Maar ook in het oude Egypte, Sumerië, bij de Azteken, Maya’s en in China en Japan zijn maangodinnen (en -goden!) gevonden. De maancyclus herinnert ons eraan dat alles komt en gaat. Geboorte en dood horen beiden bij het leven.
Met de donkere maan (als de maan helemaal niet zichtbaar is en zich precies tussen de aarde en de zon bevindt) start een nieuwe maancyclus. De gehele maancyclus duurt ongeveer 29 dagen. Zie je de gelijkenis met de gemiddelde menstruatiecyclus, die 28 dagen duurt? Na de donkere maan volgt de nieuwe maan, die groeit tot zij half vol is met het eerste kwartier, een week na de donkere maan. Dan weerkaatst zij steeds meer licht, tot aan volle maan, het hoogtepunt van de maancyclus. Veel maancirkels worden met donkere óf volle maan gehouden. Daarna neemt de maan weer af, tot zij half vol is tijdens het laatste kwartier. Vervolgens wordt de maansikkel steeds kleiner, tot we weer uitkomen bij de volgende donkere maan.
Waar de zon vaak als mannelijk wordt gezien, wordt de maan vaak als vrouwelijk gezien. De maan gaat over het gevoelsleven, ons onderbewuste. De vier hoofdfasen uit de maancyclus komen overeen met de vier fasen in de menstruatiecyclus: menstruatie, pre-ovulatie, ovulatie en pre-menstruatie. Of met de vier seizoenen: winter, lente, zomer, herfst. Tijdens een maancirkel staat het thema van de betreffende fase centraal. Waar het bij donkere maan meer draait om naar binnen keren, reflectie en intenties zetten, staat de volle maan in het teken van het vieren van successen, alles ‘in het licht zetten’ en een wat meer uitbundige energie.
Van oudsher zijn de dertien volle manen in een jaar gekoppeld aan thema’s die passend zijn bij de seizoenen. Zo wordt de volle maan in oktober de jachtmaan genoemd, omdat vroeger dit de periode was dat alle oogsten binnengehaald waren en er nog gejaagd moest worden om voldoende vlees, huiden en ander materiaal te hebben om de winter door te komen. De volle maan in maart heeft de toepasselijke naam ‘wormmaan’ gekregen, omdat dit de tijd is dat de wormen weer uit de grond komen in het steeds warmere voorjaarszonnetje. Verspreid over de hele wereld zijn er verschillende namen gegeven aan de manen, afhankelijk van het klimaat en de omgeving. Maar altijd zijn deze namen in verbinding met wat er te zien is in de natuur!
Deelname aan een maancirkel is inherent een tikkeltje spiritueel, omdat je je verbindt met een eeuwenoud ritueel, het samenkomen rond de fasen van de maan. Automatisch stap je in een veld van bewustzijn van wat er in jezelf en in de natuur om je heen gebeurt. Als vrouw herinner je jezelf aan de wijsheid van het cyclisch leven, in tegenstelling tot het lineaire leven dat we vanuit onze meer mannelijk ingerichte maatschappij meekrijgen.
Is een maancirkel dus iets voor jou? Je moet het echt zelf eens meemaken om daar een antwoord op te vinden! Het kan heel waardevol zijn om wat bewuster te zijn van de maancyclus en bijvoorbeeld de donkere maan te gebruiken als een vast ijkmoment. Waar sta ik nu en waar wil ik heen? Welke intenties passen daarbij en welke stappen kan ik gaan zetten? Door dit maandelijks te doen creëer je meer bewustzijn op dat wat voor jou belangrijk is. Dit kan in een maancirkel, maar net zo goed individueel. De volle maan is wat meer naar buiten gericht, dus dan kan een maancirkel juist heel fijn zijn.
De kracht van een maancirkel zit hem in de herkenning, het gevoel van verbinding en ‘belonging’. Je voelt dat je welkom bent en dat je er mag zijn, met al je grillen en nukken. Je leert over de cycli in het leven en kunt zo makkelijker accepteren dat ook jouw innerlijke winter er mag zijn. En dat het niet voor eeuwig winter zal blijven: er komt een tijd dat de maan weer volop schijnt (of correcter gezegd: weerkaatst)!
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606