Irritaties komen veel voor. In het verkeer, binnen een relatie, vanwege geluidsoverlast of bepaalde gedragingen van anderen die in onze allergie zitten. Het is dan ook een onderwerp dat mij niet vreemd is. Irritaties zijn onoverkomelijk. Hoe dichter we op elkaars lip zitten, hoe sneller irritaties kunnen ontstaan. Bovendien is Nederland een dichtbevolkt land. In de dunbevolkte gebieden in de Verenigde Staten kunnen ze zich bijvoorbeeld amper voorstellen dat veel mensen hier in rijtjeshuizen wonen. Daar woont iedereen in een vrijstaande woning met een flinke lap land erom heen. Dan heb je niet zo snel te maken met lawaaierige buren…
Heb jij veel last van irritaties? Dan kun je je allereerst afvragen welke dingen je precies irriteren. Is dat voornamelijk geluid? Zijn het bepaalde karaktereigenschappen van mensen met wie je veel omgaat? Of zijn het andere dingen? Persoonlijk heb ik veel irritaties wat betreft geluiden en geuren. Werklui die bij de buren bezig zijn en voor onze deur pauze lopen te houden, terwijl ze staan te roken en de sigarettenrook bij mij de woonkamer in trekt… ik kan me er flink aan irriteren! Als je in de frustratie blijft hangen, dan wordt het vaak alleen maar erger.
Je kunt er ook iets aan doen: je kunt in mijn geval bijvoorbeeld de werklui aanspreken en vragen of ze wat verderop kunnen gaan staan. Vragen of je buren niet om tien uur ’s avonds willen gaan boren. Of bijvoorbeeld de muziek in de avond wat zachter kan. Zo heb ik eens een brief geschreven aan een luidruchtige (en agressieve) buurman waar ik een beetje bang voor was. Ik heb het daarin heel erg bij mezelf gehouden en uitgelegd wat de geluidsoverlast mij deed. Op deze manier bleef ik niet in mijn uppie zitten met mijn irritaties. Ik ondernam actie en alleen dat al deed me goed. Ik kwam namelijk voor mezelf op.
Uiteraard heb ik geen controle over het gedrag van een ander. Ik had geluk dat de buurman begripvol reageerde en na tien uur zijn muziek en tv-installatie wat zachter zette. Wél heb ik de controle over hoe ik mijn irritaties uit. Ik kan gaan schelden en boos worden, maar daar schiet uiteindelijk niemand iets mee op. Ook kan ik iemand aanspreken op zijn gedrag zonder met een veroordelend vingertje te wijzen. Ik kan ook gaan klagen. Iedere optie zal andere gevolgen hebben op het gedrag van de ander.
Hoe ga jij om met je irritaties? Houd je ze voor je of spreek je ze uit? En als je ze uitspreekt, op wat voor manier doe je dat dan? Kijk eens eerlijk in de spiegel. Ik kan soms irritaties voelen over mensen die heel luidruchtig en aanwezig zijn. ‘Moet dat nou?’ kan ik dan denken. Of: ‘wat een aandachtstrekker.’ Maar eigenlijk zit er een les in het gedrag van die ander. Blijkbaar mag ik zélf wat meer in de spotlight gaan staan. Ik mag mezelf wat meer laten horen. Eén van mijn kwaliteiten is bescheidenheid, maar de valkuil is dat ik onzichtbaar word. Mijn irritaties kunnen me dit inzicht geven. Ik irriteer me aan een persoon die datgene doet wat ik nog (meer) mag leren.
Zo bezien is het gedrag van die ander iets minder irritant. Maar daarnaast kan het ook gewoon zijn dat je bijvoorbeeld hoogsensitief bent. Alle prikkels uit je omgeving komen dan harder binnen dan gemiddeld. Misschien word je snel emotioneel van beelden die je ziet op tv. Of alle drukte in een stad kan je snel te veel worden. Als je er niet zorg voor draagt dat je regelmatig de rust opzoekt, dan kan het zijn dat al deze prikkels een overdaad aan irritaties opleveren. Naast irritaties kan het ook zo zijn dat je je gewoonweg overweldigd voelt en niet goed weet hoe je met deze gevoelens om kunt gaan.
Als je dit bij jezelf herkent is het belangrijk om manieren te vinden om te ‘ontprikkelen.’ Dit ziet er voor iedereen anders uit, maar het betekent dat je jezelf bewust in een omgeving brengt met minder of geen prikkels. Misschien heb je een kamertje op zolder waar je even helemaal alleen kunt zijn, waar je kunt zitten zonder muziek, gesprekken, of andere prikkels. Een moment voor jezelf om op te laden. Misschien werkt het voor jou juist goed om de natuur op te zoeken. Hoewel er in de natuur van alles te zien is (dit zijn visuele prikkels), brengt het ons toch tot rust. Mensen hebben niet zo snel irritaties over het zingen van een vogel, maar wel van luid verkeer. De prikkels uit de natuur hebben zelfs een rustgevende werking.
Niet voor niets heeft wandelen in de natuur een positief effect op onze gevoelens van stress, onrust en zelfs depressie. Ook helpt het ons om meer focus te krijgen. Bovendien scheiden bomen en planten stofjes uit, zogenaamde fytonciden, die ons immuunsysteem ondersteunen. In Japan is zelfs het fenomeen bosbaden uitgevonden. Je brengt een aantal uren door in het bos, je neemt als het ware een ‘bosbad,’ om weer even tot jezelf te komen en lichaam en geest te laten verkwikken door al het groen om je heen.
Het gaat er dan niet om om zoveel mogelijk kilometers door het bos te sjouwen. Het gaat erom dat je bewust aanwezig kunt zijn met wat er is. Je laat je telefoon, stress, irritaties en zorgen even achter in de stad. Je laat los en neemt op wat er om je heen gebeurt. Automatisch wordt je nieuwsgierigheid geprikkeld, want wat ritselde daar tussen de bladeren? Velen kennen het gevoel van verwondering als ze bijvoorbeeld een hert weg zien schieten, of een zwijn in de verte hun pad zien kruisen.
De natuur neemt ons op een goede manier in beslag. Irritaties verdwijnen als sneeuw voor de zon. Ga jij wel eens de natuur in om te ontstressen? Zo niet, dan wil ik je aanraden om dat eens te doen. Mij helpt het persoonlijk ontzettend, en ik ben er van overtuigd dat het voor jou ook een positieve ervaring zal zijn.
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606
085 - 5363606