Innerlijke wijsheid komt van binnenuit. We leren hier helaas niet standaard naar te luisteren op school, of later in ons volwassen leven. We leren juist ons vertrouwen te stellen in anderen buiten onszelf, zoals professionals, experts of wetenschappers. Laat ik voorop stellen dat er niets mis is met de kennis die we kunnen vinden bij deze mensen. Maar wat ik in deze blog wel wil benadrukken, is dat we meer vertrouwen mogen krijgen in onze innerlijke wijsheid en hoe dat er dan precies uit ziet.
Oorspronkelijk wilde ik deze blog over innerlijke wijsheid aanvliegen vanuit twee verschillende invalshoeken waar ik persoonlijk en in mijn werkzaamheden mee te maken krijg. Tijdens het onderzoek dat ik deed voor deze blog, kwam ik erachter dat er te veel is om over te schrijven voor slechts één blogartikel. Daarom wijd ik deze blog geheel aan de invalshoek van zwangerschap en bevalling en schrijf ik een tweede blog vanuit de invalshoek van stress- en burn-outklachten.
De meningen in deze blog zijn die van de auteur, Babette, en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs die van Liberi.
Persoonlijk streef ik er zo veel mogelijk naar te luisteren naar wat mijn lichaam te vertellen heeft. Ook al vóór mijn zwangerschappen. Daarbij vertrouw ik erop dat mijn lijf weet wat ze doet. Ik geloof dat Moeder Natuur het allemaal heel vernuftig in elkaar heeft gezet: ons lichaam is een wonder! Hoe alles precies op elkaar afgesteld is (denk aan hormonen, organen, neurotransmitters, brein en darmen – ook wel ons tweede brein genoemd) is geniaal. Daarbij zie ik geest en lichaam als één geheel: een holistische visie. De wetenschap komt er trouwens ook steeds meer achter dat ze niet los van elkaar te zien zijn.
Waarom de focus op zwangerschap en bevalling? Eerst een aantal interessante weetjes. In Nederland is het percentage thuisbevallingen door de jaren heen behoorlijk gedaald. In 1953 beviel 78 procent van de vrouwen thuis. Tussen 2005 en 2008 vond 29 procent van de bevallingen thuis plaats. In 2021 was dit nog maar 13,7 procent. Het verschil tussen 1953 en 2021 is dus bijna 65 procent!
Natuurlijk zijn vrouwenlichamen in die periode niet minder ‘vaardig’ geworden om een kind op de wereld te brengen. Evolutionair kan er in zo’n korte periode niks wezenlijks veranderen. De grote afname van het aantal thuisbevallingen is eerder te wijten aan de medicalisering van de geboortezorg en het afnemende vertrouwen dat vrouwen in hun eigen lichaam hebben.
Het vertrouwen op de innerlijke wijsheid van het vrouwelijke lichaam is met de jaren dus afgenomen. “Ik beval liever in het ziekenhuis, want daar weten ze tenminste wat ze moeten doen,” is een uitspraak die ik in mijn omgeving heb gehoord en waar ik erg verdrietig van kan worden.
Jouw lichaam weet namelijk héél goed wat ze moet doen. Het vrouwelijk lichaam is gebouwd om kinderen te baren. Doordat vrouwen steeds minder durven te vertrouwen op hun innerlijke wijsheid, bevielen de afgelopen decennia steeds meer vrouwen zonder medische indicatie in het ziekenhuis. Dit vaak liggend op de rug, de meest onnatuurlijke houding voor het baringsproces. Maar wel het makkelijkst voor de arts of gynaecoloog. Ze kunnen er goed bij en hebben het beste zicht op het boeltje daar beneden.
Door de toename van het aantal bevallingen in het ziekenhuis, nam het gebruik van medische interventies tijdens de bevalling in de afgelopen decennia toe. Denk aan inleiding, het gebruik van een vacuümpomp of keizersnede. Want wanneer wordt er sneller ingegrepen, thuis of in een ziekenhuis? Juist: in het ziekenhuis, waar tijdsdruk en efficiëntie helaas óók een rol spelen en waar alle medische hulpmiddelen voor handen zijn.
Maar wat als al die interventies in zelfs maar de helft van de gevallen van die extra 65 procent die nu in het ziekenhuis bevalt, eigenlijk onnodig zijn? Om nog maar niet te spreken over het vaker voorkomen van gezondheidsproblemen bij kinderen die geboren zijn met interventies als bijvoorbeeld weeënopwekkers of een keizersnede. Ik wil met deze uitspraak geen schuldgevoel aanpraten, maar bewustwording creëren. Je deed toen wat je dacht dat het beste was!
Vroeger was zeker niet alles beter, want er zijn natuurlijk ook enorm verdrietige verhalen. Van vrouwen en baby’s die overleden door complicaties tijdens de zwangerschap of thuisbevalling. Gelukkig is de medische wetenschap nu zo ver dat vele van deze vrouwen en baby’s gered kunnen worden. Bijvoorbeeld doordat al in een eerder stadium van de zwangerschap een verhoogd risico bekend is en daardoor uit voorzorg gekozen wordt voor een ziekenhuisbevalling. Ik ben dus ook niet tégen het ziekenhuis. Maar wel tegen onnodig ingrijpen in een natuurlijk proces: de innerlijke wijsheid van ons vrouwenlichaam.
Ook tijdens de zwangerschap zien we steeds minder vertrouwen op de innerlijke wijsheid van het eigen lichaam. Er heerst vooral veel angst en risicomijdend gedrag. Waar zo’n dertig jaar geleden een echo alleen nog op medische indicatie werd verricht, worden ze vandaag de dag om je oren gegooid. Je wordt zelfs raar aangekeken als je zegt géén echo’s te willen. En dat terwijl overmatig gebruik van echo’s nadelen kan hebben waar je niet vaak over hoort, zoals later leerproblemen bij het kind. Bovendien kan de uitgerekende datum via een echo tot twee weken ervoor of erna afwijken. Inleiden bij ‘overtijd zijn’ is dan dus ook relatief. Ook de groei van de baby is lang niet altijd accuraat, maar kan veel stress geven als blijkt dat het kindje te klein of groot zou zijn.
Veel zwangere vrouwen in mijn omgeving willen zo veel mogelijk echo’s. Of zo vaak mogelijk het hartje van de baby horen met de doptone (die ook met ultrageluid werkt). “Even ons kindje zien.” “Even horen dat het goed zit.” Langetermijneffecten van frequent gebruik zijn echter niet volledig bekend. Medische professionals adviseren vaak om onnodige blootstelling aan ultrageluid te vermijden. Maar durf je zelf nog te vertrouwen dat het gewoon goed zit?
Echt, lieve dames: je stopt al je vertrouwen in de medici buiten jouw eigen lijf en dat is nergens voor nodig. Durf te vertrouwen op je eigen innerlijke wijsheid. Jouw intuïtie. Die spreekt met een heel andere stem dan de stem van de angst. Jouw baby is ook met jou verbonden als je het niet ziet op een scherm buiten je lichaam. Je kunt misschien zelfs wel een diepere verbinding met het kindje in je buik aangaan als je het laat waar het hoort te zijn. Verborgen in je binnenste, tot het moment komt om hem of haar te ontmoeten!
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606