Het belang van aanraking wordt vaak onderschat. Wij mensen zijn echter sociale wezens. Vanaf de geboorte hebben we behoefte aan warmte, geborgenheid en veiligheid en dat krijgen we in de eerste plaats door de fysieke nabijheid van onze ouders. Huid-op-huid contact wordt direct na de geboorte aangeraden, het eerste uur na de geboorte wordt ook wel het ‘gouden uur’ genoemd. Dit is heel belangrijk voor een goede hechting. Baby’s die direct na de geboorte weggehaald werden bij hun moeder (en bijvoorbeeld in een couveuse gelegd werden), hebben een grotere kans op hechtingsproblemen dan baby’s die de eerste periode bij de moeder verbleven.
Waarom al deze informatie over baby’s? Omdat dit is waar we allemaal begonnen zijn en het laat zien hoe essentieel aanraking voor ons is. Zelfs in onze allereerste uren op aarde! Naarmate we ouder worden blijft deze behoefte aan fysiek contact bestaan. Kijk maar hoe fysiek jonge kinderen zijn. Ze stoeien met elkaar, hangen om de nek van hun ouders, geven elkaar zoentjes en komen bij verdriet graag nog even lekker op schoot zitten. Als we volwassen worden, leren we dat het niet altijd gepast is om elkaar fysiek aan te raken. We worden als het ware geconditioneerd door de omgangsnormen. Als je te weinig aanraking ervaart, kun je zelfs huidhonger krijgen.
Dit werd pijnlijk duidelijk ten tijde van de coronapandemie. We hielden afstand van elkaar, zelfs van de mensen die we normaliter zouden knuffelen of een zoen zouden geven. Mensen in hetzelfde huishouden waren de enigen die nog makkelijk genoeg aanraking konden geven en ontvangen aan elkaar. Maar veel alleenstaanden hebben een pittige tijd gehad.
Ik heb een alleenstaande vriendin die vertelde hoe erg ze een simpele knuffel miste. Ouderen verpieterden achter de ramen, terwijl hun (klein)kinderen aan de andere kant van het glas gedag kwamen zeggen. Een gebrek aan aanraking heeft nadelige gevolgen voor onze gezondheid. Eenzaamheid, depressie en uitzichtloosheid speelden ten tijde van corona bij zowel jongeren als ouderen op.
Zoals huid-op-huidcontact voor een baby een gevoel van veiligheid en verbinding geeft, zo doet aanraking dat ook voor ons als volwassenen. Als we elkaar aanraken, komt het hormoon oxytocine vrij, ook wel het knuffelhormoon genoemd. We voelen ons meer verbonden met de mensen die we aanraken. Je kunt het ook wel een sociale lijm noemen. Het zorgt voor verbinding tussen liefdespartners, tussen ouders en kinderen en tussen vrienden. Bovendien voelen we ons door oxytocine meer ontspannen en ervaren we makkelijker gevoelens van plezier.
Een tekort aan aanraking kan vervelende gevolgen hebben. Onze gezondheid is het gevolg van een complexe samenhang van factoren. Het gaat niet alleen om gezond eten en genoeg bewegen. Stress heeft een grote negatieve invloed op onze gezondheid. Stress kan zorgen dat er minder oxytocine aangemaakt wordt. Juist dán is het heel belangrijk om genoeg aanraking te ervaren.
Hoe kun je nu zelf je oxytocine wat opkrikken? Dit kan door alle vormen van aanraking: knuffelen, massage, seks en voorspel. Het helpt ook om genoeg mensen om je heen te hebben. Want als je mensen ziet, dan is de kans op aanraking ook groter, waardoor het gevoel van verbinding ook vergroot wordt. Daarnaast zorgt alleen aankijken (met positieve intentie, liefde of genegenheid) ook voor extra oxytocine. Bovendien telt niet alleen aanraking van mensen. Ook contact met dieren heeft een positieve invloed op ons. Als je dus je huisdier knuffelt, maak je ook oxytocine aan!
Sommige mensen zijn wat gereserveerder dan andere. Door opvoeding, negatieve seksuele ervaringen of sociale angsten kan het ingewikkelder zijn om van aanraking te kunnen genieten. Misschien durf je een ander zelf niet snel aan te raken, mogelijk word je wat ongemakkelijk als een ander jou aanraakt.
Wees hierin niet veroordelend naar jezelf toe. Kijk jezelf eens in de ogen. Waarom zou jij moeite kunnen hebben met aanraking? Waar ligt dat aan bij jou? Heb je er wél behoefte aan, ondanks dat je het ongemakkelijk vindt? Of heb je er helemaal geen behoefte aan? Mensen met depressie kunnen een lager oxytocinegehalte hebben. Zij zien vaak ook minder mensen en hebben de behoefte aan contact ook niet. Toch is het juist dan heel goed om wél mensen te zien. Dus wees eerlijk naar jezelf. Probeer je iets te vermijden, terwijl het je wel zou dienen? Of heb je werkelijk geen behoefte (of weinig behoefte) aan fysiek contact?
Een mooi voorbeeld van de kracht van aanraking kwam ik eens tegen tijdens een sisterhood weekend; een samenkomst van vrouwen. De vrouwen kenden elkaar niet, dus in het begin was er een beetje een onwennige sfeer. Aan de hand van allerlei oefeningen en het delen van ervaringen ontstond steeds meer onderling vertrouwen. Eén van de vrouwen deelde haar gevoelens. Ze begon te vertellen over een heel verdrietige situatie waar zij zich in bevond, maar de emoties bleven uit.
Iedereen kon wel voelen dat er echter heel veel verdriet onder de oppervlakte zat. Op het moment dat iemand voorstelde een knuffel te geven, kwamen de tranen omhoog. Eén voor één liepen de vrouwen op de desbetreffende vrouw af en sloten zich aan bij de ‘group hug’. Het huilen werd steeds intenser, tot ze langzaamaan weer rustig werd. Daarna voelde ze zich zoveel lichter en dankbaar voor de vrouwen die om haar heen stonden. Dit is niet alleen de kracht van aanraking, maar ook van ware sisterhood.
Merk je dat je het lastig vindt door de bomen het bos te zien? Onze coaches staan voor je klaar! We komen het vaak tegen dat mensen door stress en een gebrek aan verbinding een tekort aan aanraking hebben. Soms zijn ze zich dit heel erg bewust en is er een groot verlangen naar aanraking, maar soms zijn ze zich hier helemaal niet van bewust. Hoe is dat voor jou? Binnen onze coaching pakken we het holistisch aan, we kijken naar het grotere plaatje. Want alles heeft invloed op elkaar. Lichaam, ziel en geest, zou je kunnen zeggen.
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606