Het leven is soms best lastig. Je kunt te maken krijgen met kille of juist té zorgzame ouders, je kunt liefdesverdriet voelen, bang zijn, je baan verliezen of een scheiding doormaken. Soms is het even te veel, wanneer je alle pijn uit het verleden meezeult en er tegelijk steeds meer nieuwe emotionele pijn bijkomt. Soms lijkt de pijn té intens om te doorvoelen, zoals gevoelens van eenzaamheid of waardeloosheid. Wat kun je hier het beste mee doen?
In dit stuk wil ik je meenemen in één van de optie: naar de emotionele pijn toe bewegen, en deze volledig voelen. Dan zul je merken dat je in staat bent om de pijn te dragen, en dat ze kan gaan stromen. Dat kan je uiteindelijk meer goed doen dan vermijdingsgedrag. Laten we beginnen bij het begin.
Emotionele pijn is pijn die zich uit via je emoties. Denk hierbij aan intens verdriet, angst of woede. Eigenlijk is emotionele pijn iets heel normaals. Wanneer jij iets of iemand verliest, dan is het normaal dat je hierom rouwt. Of wanneer jij ernstig beperkt wordt in je vrijheid, dan mag dat best wat woede oproepen.
Met de term ‘emotionele pijn’ verwijzen we vaak naar de weerstand die we voelen jegens de pijn. We willen die nare emotie niet voelen en daardoor doet het allemaal extra pijn. Je lichaam kan zich gaan aanspannen, je kunt sneller gaan ademhalen, en het kan je allemaal erg gefrustreerd maken.
Een veelvoorkomende reactie op onze emotionele pijn is vluchten, verdoven en vermijden. Dat kan door televisie te kijken, chocola te eten, door seks, feesten, verdovende middelen en door te piekeren.
Laten we onze kijk op emotionele pijn direct ombuigen. In emoties zit namelijk erg veel kracht. De emoties zijn energieën in beweging, die door je lichaam stromen als de energievorm van je gedachtes. Ze willen je letterlijk in beweging brengen.
Je woede is een fysiek signaal dat je je grens aan mag geven. Emoties zijn altijd tijdelijk. Je mag er dus op vertrouwen dat, wanneer je de emotie doorvoelt, dat deze gewoon weer wegstroomt. This too shall pass. Besef overigens dat er geen positieve en negatieve emoties zijn. Het zijn slechts fysieke sensaties die jou in beweging brengen. Wat anderen daarvan vinden, daar hoef je je niets van aan te trekken.
Om te achterhalen hoe de emotie jou in beweging wil brengen, kun je direct naar de emotionele pijn toe bewegen. Zie de emotie als een boodschapper die jou middels een energie iets duidelijk probeert te maken. Ja, het doet pijn, maar dit is tegelijk een kans om dichter bij jezelf en je behoeftes te komen.
Neem bijvoorbeeld het gevoel van eenzaamheid. Erken de eenzaamheid: hier is eenzaamheid. Dat kun je doen terwijl je je hand op de plek legt waar je het voelt. Misschien is dat gevoel wel ’terecht’, omdat je inderdaad erg vaak alleen bent. Waarom zou die emotie er dan niet mogen zijn? Verwelkom de eenzaamheid. Vervolgens kun je de emotie vragen: wat heb je nodig? Dat is een zelfcompassievolle vraag. Neem een nieuwsgierige houding aan en probeer te voelen wat je nodig hebt. Dat hoeft geen pleister zijn in de vorm van wat vluchtig contact met iemand. Misschien is het genoeg om de emotie er gewoon te laten zijn.
Wanneer de emotie er gewoon mag zijn, dan wordt ze minder destructief. Je gaat dan geen films kijken die niet goed voor je zijn of dingen eten waar je ziek van wordt. Je bent niet bezig met wegdrukken. En je erkent de emotie en je erkent de diepere behoefte die je voelt, zoals de behoefte aan verbondenheid met jezelf en anderen.
Je emoties voelen doe je niet met je hoofd. Dat maakt het voor veel mensen uitdagend. Voelen doe je door je lichaam te betreden en op te merken wat daar is. Sluit je ogen en voel de sensaties. Welke kleur hebben ze? Bewegen ze? Hoe zou je ze omschrijven? Als ze konden spreken, wat zouden ze dan zeggen?
Wat je enorm kan helpen in dit proces, is het besef dat jij niet je emoties bent. Het zijn energieën die zich krachtig door jouw lichaam heen bewegen. Ze komen op en ze stromen weg. Juist wanneer we ons hiertegen verzetten, zet het zich vaak vast in je lijf. Bijvoorbeeld in de vorm van nek- en schouderklachten of hoofdpijn.
Sommige mensen voelen veel angst. Zoveel angst, dat ze burn-out raken. Deze angst kan een bescherming zijn tegen heftige emoties, bijvoorbeeld emoties die op kunnen komen wanneer er een conflict ontstaat, wanneer je afgewezen wordt of wanneer je ‘faalt’. Dan wordt je zelfbeeld (bijvoorbeeld: ‘ik ben niet goed genoeg’) getriggerd en dat kan intense gevoelens van waardeloosheid en verlatenheid opwekken. De angst maakt je perfectionistisch, een pleaser, een controle freak en iemand die het liefst alleen is.
Je bent absoluut niet alleen hierin. Een mooi inzicht: wanneer jij de onderliggende emoties weer durft te voelen, dan kan je angst afnemen! Je mag het best eens laten gebeuren dat iets niet lukt, en probeer dan liefdevol bij de pijnlijke emoties te blijven. Zeg tegen jezelf: ik houd van je zoals je bent. Zo kun je jezelf helen.
Het aankijken van je emotionele pijn is iets heel gezonds. Soms is dat wat makkelijker in het bijzijn van een rustige compassievolle therapeut of coach. Als burn-out coach sta ik jou hier graag in bij. We gaan samen je emoties onderzoeken en ik help je er bij stil te staan, zodat je vertrouwen krijgt dat je je ‘nare’ emoties zelf kunt dragen.
Onthoud dat je lief voor jezelf mag zijn in het proces van het voelen van emotionele pijn. De meeste mensen hebben over tientallen jaren een patroon ontwikkeld van vermijden en rationaliseren. Dat doen ze omdat de emotionele pijn eng en overweldigend aanvoelt of omdat ze vroeger hebben geleerd dat bepaalde emoties ‘fout’ of ‘slecht’ zijn. Het aanpassen van dit patroon tot een constructievere manier kost tijd en gaat in kleine stapjes. Gun jezelf vele misstappen en blijf geloven in je groei.
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606
085 - 5363606
1 reactie
Mooi en duidelijk artikel,jammer dat zoveel mensen zo weinig naar hun innerlijk luisteren.En maar door razen ,dwars door en over hun emotie heen .