Fobieën zijn, objectief beschouwd, fascinerend. Sommige zijn heel erg tastbaar en concreet. Andere zijn behoorlijk onbegrijpelijk wanneer je er op een rationele manier naar kijkt. Emetofobie valt in die laatste categorie. Dat wil niet zeggen dat dit geen ernstige fobie is: emetofobie moet absoluut serieus worden genomen. Het is niet eens zo zeer het onderwerp van deze fobie wat emetofobie anders maakt dan veel andere fobieën. Het is de waarschijnlijkheid, of beter gezegd: het gebrek hieraan, dat het bijzonder maakt. Lees hier alles over emetofobie: de angst voor overgeven. Je leest de volgende zaken:
Emetofobie is een extreme angst waar veel mensen aan lijden zonder dit te weten. Totdat je moet braken. Dat is namelijk wat emetofobie is: de angst om over te geven. De meeste mensen geven gelukkig niet vaak over. Sommige mensen is het sinds hun jeugd niet meer overkomen. Totdat het een keer gebeurt en blijkt dat een verlammende angst en overheersende paniek zich van je meester maken. Maar emetofobie kan zich ook zeer duidelijk manifesteren: het is namelijk de angst óm te braken, en niet per definitie het braken zelf.
In heftige gevallen betekent het dus dat je niet alleen last hebt van deze fobie wanneer je daadwerkelijk moet overgeven, of bijvoorbeeld last hebt van een misselijk gevoel. Het kan een irrationele angst worden die zich op de vreemdste momenten meester van je kan maken. Of die meerdere malen per dag optreedt op momenten dat je – al dan niet terecht – bang bent te kunnen gaan braken.
In zekere zin is emetofobie meer dan alleen de angst om te braken. Als het puur en alleen deze angst was, dan zou je deze angst namelijk alleen ervaren op momenten dat je daadwerkelijk moet overgeven, of vlak hiervoor. Dit onderscheidt deze fobie van veel andere fobieën. Mensen die hieraan lijden, hebben er niet zelden zeer vaak, zo niet regelmatig last van. Alles wat je kan doen denken aan eten, braken of iets anders dat je angstig maakt, kan de fobie triggeren.
Het is niet aan mij, noch aan iemand anders, om te bepalen welke fobie erger is dan de andere. Feit is wel dat de overheersende en vaak rationeel maar ook irrationeel opspelende angst om te braken deze fobie extra lastig maakt om mee om te gaan. Vergelijk het bijvoorbeeld met een zeer ernstige vorm van een hondenfobie (kynofobie). Mensen met een hondenfobie kunnen net zo angstig en paniekerig worden als mensen met een fobie voor braken. Het verschil is alleen dat je bij een hondenfobie niet door je angst overvallen wordt terwijl je thuis op de bank zit. Je weet namelijk dat het niet mogelijk is dat er ineens een hond in je woonkamer opduikt. Mensen met een braakfobie kunnen hier op de vreemdste momenten door overvallen worden.
Iemand die lijdt aan emetofobie beleeft zeer ernstige angst en gevoelens van paniek bij de gedachte over te moeten geven. Soms ervaren zij zelfs een paniekaanval. Deze angst heeft wel raakvlakken met een angststoornis. Vaak heeft deze fobie namelijk een behoorlijk irrationeel component. Mensen die hieraan lijden zijn namelijk vaak en ook op willekeurige momenten bang om te braken. Een angst waarvan anderen zouden zeggen dat je deze rationeel gezien niet zou moeten hebben. Want wat is nu de kans dat je zonder duidelijke oorzaak moet overgeven?
Het paradoxale is dan ook dat mensen met emetofobie bijna nooit, of misschien zelfs helemaal nooit overgegeven hebben. Ze zijn echter als de dood dat dit kan gebeuren. Anderen hebben wellicht in het verleden een angstige ervaring met braken gehad, waardoor de fobie is ontstaan.
Iemand met deze fobie ervaart vaak hevige angstklachten. Van welke klachten iemand last heeft, is afhankelijk van de persoon, maar veel voorkomende symptomen zijn:
Kortom: ernstige klachten van stress.
Bijna elke fobie heeft een trigger: iets dat de angst aanwakkert. Om nog een keer de vergelijking te maken met een fobie voor honden: deze fobie kan getriggerd worden door het zien van een hond, een hond horen blaffen in de verte, of simpelweg de gedachte dat er in een vreemde omgeving ergens om de hoek onverwacht een hond staat.
Zo zijn er ook diverse triggers bij een emetofobie. De triggers die voor de hand liggen, zijn eten en drinken, overmatige inspanning of signalen van je lichaam dat jij je niet goed voelt. Kramp in je buik, maagzuur of rommelende darmen kunnen bij mensen met emetofobie alle alarmbellen af doen gaan.
Er is nog een gebied waarop emetofobie zich onderscheidt van veel andere fobieën. Emetofobie kan namelijk zowel intern als extern zijn. Hiermee bedoel ik dat mensen die hieraan lijden soms niet alleen bang zijn om zélf te braken, ook de gedachte aan of het zien van iemand anders die over moet geven, kan hen heftige angsten bezorgen.
Dit is een belangrijke reden waarom dit een fobie is die de stemming van de mensen die hieraan lijden meer kan bepalen dan vaak gedacht. Iets onschuldigs als een terrasbezoek kan voor iemand met emetofobie een hel zijn. Ook al eten of drinken zij zelf niets; ze kunnen nog steeds bang zijn dat iemand anders gaat braken. Is dit een irrationele angst? Meestal wel. Dat is echter het vervelende aan fobieën: deze houden geen rekening met ratio. Vraag iemand met een braakfobie of de kans groot is dat hij/zij met een brakend persoon geconfronteerd worden (of zelf moeten braken) en zij zullen je antwoorden dat die kans heel klein is. En tóch is die angst er. Want wat nu als…. Dat is wat een fobie met je doet.
Elke fobie kan met de juiste hulp overwonnen worden. Een fobie houdt geen rekening met rationaliteit, maar door deze rationaliteit te trainen, kun je wél een fobie overwinnen. Dit is echter zeker niet de enige methode. Soms is de daadwerkelijke confrontatie met een fobie genoeg om deze te overwinnen. Iedereen kan dit gevoel wel enigszins erkennen. Hoe vaak heb jij jezelf niet op staan vreten van angst voor iets waarvoor je uiteindelijk niet bang hoefde te zijn?
Denk aan de eerste keer dat je met je kind in een achtbaan gaat: hij/zij staat misschien te huilen in de wachtrij, bang voor wat komen gaat. Uiteindelijk blijkt vaak dat de angst ongegrond is. Natuurlijk zal niemand ooit plezier beleven aan braken. Het is een uitermate vervelend gevoel en hier een beetje bang voor zijn is zeker niet vreemd. Maar uiteindelijk gaat alles hierna gewoon door. Voor sommige mensen lost emetofobie zich vanzelf op, wanneer zij overgeven eenmaal (weer) ervaren hebben en zich realiseren dat het niet het einde van de wereld is.
Anderen blijven echter tegen deze angst aanhikken en ondervinden hier grote problemen door. Heb jij hier last van? Wij zijn er voor je. Onze coaches gaan met jou aan de slag om jouw angst en fobie te overwinnen.
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606