De natuur als spiegel: als Libericoach maak ik er steeds meer gebruik van. Het is een ontzettend krachtig middel om de natuur als spiegel in te zetten in de coachtrajecten die ik begeleid. Ook als ik zelf een wandeling maak, spiegelt de natuur mij hoe ik eigenlijk ‘in mijn vel zit.’ Dit kan me bijvoorbeeld helpen de verbinding met mijzelf te hervinden. Wat heb je nodig om op deze manier je lessen te leren uit de natuur? Een open blik, een open houding en een nieuwsgierige geest. En misschien een beetje creativiteit!
Positieve effecten van de natuur
We zetten de natuur tijdens coaching in om tot rust te komen, stress kwijt te raken, in beweging te komen en wat daglicht op te vangen. Allemaal factoren die bijdragen aan het welbevinden en het herstel van mensen met stressklachten of een burn-out. De positieve effecten van de natuur op de gezondheid zijn in verschillende wetenschappelijke onderzoeken aangetoond. Maar daarnaast kunnen we er nog zo veel meer mee doen!
De natuur als spiegel tijdens coaching
Tijdens coaching kunnen we de natuur als spiegel inzetten. Dit doen we om bewustwording te creëren van wat er in iemand leeft. Ze zeggen wel dat de ogen de spiegel van de ziel zijn. Maar de natuur kan ook op een hele bijzondere wijze een spiegel van de ziel vormen! Tijdens de coaching komen we vaak iets tegen in de natuur dat direct iets zegt over de mindset van de coachee. Of van de gevoelens en behoeften. Ik zal een paar voorbeelden geven om te verduidelijken wat ik bedoel met de natuur als spiegel van de ziel.
Depressie
Nadia heeft veel last van stress en sinds een aantal maanden zijn daar depressieve klachten bij gekomen. Ze heeft regelmatig een leeg gevoel en ervaart het leven vaak als zinloos. Ze heeft weinig energie en weet niet hoe ze nu verder moet. Ik vraag haar naar het bos te kijken en te vertellen wat ze ziet. Ze neemt alleen maar leegte waar, zegt ze. Dit valt me op: het is lente en de bomen hebben al blaadjes.
Ik laat haar eerst verbinding maken met de leegte. Ik vraag haar bijvoorbeeld wat er opvalt aan de leegte. We gaan er letterlijk in staan. Hoe is het hier? Wat zie je hier? Wat voel je op deze plek? Is het koud of warm? Prettig of onprettig? Wat ligt er op de grond en wat zie je boven je? Ineens valt haar een roodborstje op, dat rustig in een struikje zit. Het is toch niet zo leeg als ze had gedacht! Dit is een heel mooi beeld van de natuur als spiegel.
Alle ballen hoog houden
José is een vrouw van begin vijftig die een gezin heeft met drie kinderen. Haar man werkt fulltime en zelf werkt zij drie dagen in de week. Ze heeft het naar haar plezier op haar werk, maar het vraagt wel veel van haar. Ze voelt zich snel verantwoordelijk voor het reilen en zeilen op de werkvloer. Een goede werksfeer is heel belangrijk voor haar. De laatste tijd zijn er wat spanningen tussen twee collega’s van haar. Ze is nauw betrokken bij beide en voelt zich geroepen om te helpen hun conflict op te lossen.
Thuis is het ook druk. Met één kind op de basisschool en twee pubers speelt er van alles. Met hobby’s van de kinderen, sportwedstrijden waar naartoe gereden moet worden, helpen met huiswerk en problemen op school van één van haar zoons, heeft ze haar handen vol. Daarnaast leest ze als vrijwilliger voor aan kinderen met een migratieachtergrond. Er is eigenlijk geen ruimte voor haarzelf. Alles voelt als een enorme last op haar schouders. Tijdens de coaching komt er ineens zo’n mestkever voorbij met paardenpoep op zijn hoofd. Ze moet lachen. Ze herkent zichzelf in de kever en we volgen hem een stukje op zijn weg. Ondertussen bedenkt ze – veel gemakkelijker dan daarvoor – andere mogelijkheden om met alle drukte om te gaan.
Last van de wind
Iemand heeft tijdens een coachwandeling veel last van de wind, omdat hij het vreselijk vindt dat de blaadjes van de bomen vallen. Elke herfst heeft hij een mistroostig gevoel. Als ik vraag waar hem dat aan doet denken, blijkt het om een gevoel van gebrek aan controle hebben te gaan. Op het moment dat we dat thema doorvoelen, zegt hij: “hé, ik heb helemaal geen last meer van de wind!”
De natuur als spiegel in de seizoenen
De seizoenen dienen als prachtige symbolen voor het vinden van balans: mensen die te veel willen, willen eigenlijk continue in de zomer– of oogsttijd leven. Maar aan de natuur zie je in de winter het nut van uitrusten, terugtrekken en opladen. Sommige zaden gaan pas ontkiemen als er eerst vorst overheen is gegaan! De winterperiode dient dus een belangrijk doel. Zonder winter, geen lente. De natuur als spiegel vertelt ons dat we mogen meebewegen met de golven van verandering.
De natuur als spiegel: eigenschappen
Als mensen zijn we geneigd eigenschappen aan de natuur toe te dichten. Een boom is nooit zomaar een boom. Hij is bijvoorbeeld in balans, zielig, sterk, alleen, heeft ruimte, is speels, grilling of lelijk. Als coach merk je dat een bepaalde boom bij elke coachee iets anders oproept en daar spelen we tijdens de coaching op in. Ik vraag een coachee bijvoorbeeld intuïtief iets te kiezen dat symbool staat voor hoe hij zich nu voelt. Wat kiest hij dan? Ook hier dient wederom de natuur als spiegel van iets dat er in hem leeft. Ik laat een coachee ook vaak iets kiezen dat symbool staat voor waar hij naartoe wilt.
Tot slot kan niet iedere coachee iets met het werken met de natuur als spiegel. De symboliek zegt hen bijvoorbeeld weinig, of ze leggen geen link tussen wat ze om zich heen zien en de eigen binnenwereld. Als ik een coachee – die over haar overleden vader praat – vraag: “en welke boom doet je aan je vader denken?” en ze kan hier helemaal niets mee, dan zetten we in op iets anders. Als coach ben je dus ook steeds aan het observeren hoe een coachee reageert op je vragen en het inzetten van de natuur. Iedere sessie is daardoor weer anders en de onverwachte momenten die we tegenkomen maken wandelcoaching echt uniek.
