De juiste koers houden tijdens een burn-out is niet altijd gemakkelijk. Door stress verliezen we vaak het zicht op wat écht belangrijk voor ons is. Het wordt daardoor moeilijker om te prioriteren. Of om bewuste keuzes te maken. Het kan voelen alsof je geleefd wordt, in plaats van dat je lééft! Mensen met chronische stress of burn-out kunnen vaak überhaupt niet bepalen wat voor hen de juiste koers is. Ze zien door de bomen het bos niet meer en alles voelt overweldigend. Hoe kom je daar weer uit?
Laten we beginnen met het dieptepunt: het ontdekken dat je een burn-out hebt. Als je pas tot deze ontdekking komt, dan is het heel normaal dat je even totaal geen zicht meer hebt op de juiste koers. Je was gedurende langere tijd van het – voor jou – juiste pad af. Je leefde een leven dat niet vol te houden was. Ook ging je over grenzen heen, nam je jezelf niet serieus en kon misschien wel geen ‘nee’ zeggen. Je vroeg te veel van jezelf en bent daardoor letterlijk opgebrand.
Maar waar liggen jouw grenzen dan eigenlijk? Wat is wel en niet realistisch om van jezelf te verwachten? En misschien de belangrijkste vraag van allemaal: wat wil je? Dit zijn vragen die op zullen komen tijdens je herstel. Maar als je net in een burn-out zit, is precies dit het allerbelangrijkste: herstel. Vóór je jezelf allerlei ingewikkelde vragen gaat stellen, vóór je heel hard aan jezelf gaat werken en vóór je gaat oefenen met nieuw gedrag, is er eerst een andere fase die aandacht vraagt. De fase van rust. De juiste koers is in deze context simpelweg een pas op de plaats. Je lijf heeft ten eerste rust nodig om te herstellen.
Rust. Zo simpel is dat voor de meesten overigens helemaal niet. Als je gewend bent om altijd maar door te rennen en altijd maar ‘aan’ te staan, dan kan rust nemen en even ‘niets’ doen wel het ingewikkeldste zijn dat er is. Het zit hem dan niet alleen in het niets doen, maar juist in de gedachten, gevoelens en beelden die je over jezelf hebt. Onze geest kan onze grootste vijand zijn die ons kan dwarsbomen in ons herstel. Je hoofd kan een heel ander idee hebben van de voor jou juiste koers voor herstel, dan je lichaam. En toch zullen velen ontdekken dat het lichaam hierin leidend is.
In veel gevallen heeft ons hoofd ervoor gezorgd dat we in een burn-out terecht zijn gekomen. Ons hoofd heeft ons lijf als een slavendrijver voortgedreven. Je moest en zou doorzetten. Opgeven is voor zwakkelingen. Zo doen wij het hier niet. Allemaal overtuigingen vanuit het hoofd. Onze geest is ontzettend sterk, maar staat niet los van ons lijf. Geest en lichaam zijn één. Als de geest er dus voor zorgt dat er een te grote druk op ons lichaam staat, zal het lichaam na verloop van tijd gaan protesteren. Het is dan zaak opnieuw de juiste koers te vinden. Een koers die gebaseerd is op balans. Balans tussen rust en inspanning, werk en vrije tijd.
In het proces van herstel zal je jezelf zeker tegenkomen. Oude en belemmerende overtuigingen zullen de kop opsteken. Je ontmoet misschien veel weerstand, boosheid, onbegrip van jezelf en/of van je omgeving en teleurstelling. Al deze gevoelens zijn heel normaal. Je bent niet de enige die dit zo ervaart! Dat is misschien een schrale troost. Maar negen van de tien mensen met een burn-out kijken achteraf terug op vele levenslessen en – inzichten die ze in hun herstelperiode hebben opgedaan. Lessen die ze niet hadden geleerd als hun lichaam hen niet had teruggefloten. Via een flinke omweg heeft de burn-out hen dus geholpen opnieuw de juiste koers te vinden.
Als je lichaam voldoende hersteld is om weer langzaam wat activiteiten toe te gaan voegen (meestal eerst in de privésfeer), dan begint het oefenen met nieuw gedrag. Dit is een heel goed moment om ook met coaching te beginnen, hoewel dat natuurlijk ook eerder al kan. Je moet echter wel voldoende energie hebben om überhaupt naar de coaching sessies toe te komen en er ook met je aandacht bij te zijn. Als jouw lichaam nog aanvoelt als een stuk lood dat maar moeilijk van zijn plaats komt, dan kan je jezelf beter eerst nog wat rust geven. Maar ieders situatie is hierin uniek.
Als je een coach om de arm neemt, dan zal die je vooral veel vragen stellen, zodat jij zelf op zoek kunt gaan naar de antwoorden. Je mag daarin ook steeds meer vertrouwen gaan krijgen in jezelf. Door de ervaring van een burn-out kan dit vertrouwen flink beschadigd zijn, maar door oefeningen, zelfreflectie en hulp van buitenaf is dit zeker weer op te bouwen.
Een coach kan heel fijn zijn om je te helpen de juiste koers weer te vinden, maar uiteindelijk doe je het zelf. De coach loopt – in het geval van de coaches van Liberi heel letterlijk – een stukje met je op. De coach kan je hand vasthouden en je steunen, maar jíj bent uiteindelijk degene die je eigen stappen mag gaan zetten. En alleen door het ook echt zelf te gaan doen en ervaren, leer je stap voor stap herkennen wat voor jou de juiste koers is. Dat lukt niet van de ene op de andere dag en dat hoeft ook helemaal niet. Een sterke eikenboom is ook niet vanuit de eikel in één dag zo’n grote woudreus geworden.
De juiste koers vinden begint dus allemaal met mildheid naar jezelf. Dit is gedurende het hele proces van herstel belangrijk. Mogelijk ben je heel streng voor jezelf en heb je veel zelfoordeel. Dat mag je – met de nodige weerstand – allemaal los leren laten. Met geduld en compassie. En natuurlijk stap voor stap. Ik heb er alle vertrouwen in dat je dit kunt, want ik heb al vele mensen mogen begeleiden en heb dit telkens voor mijn eigen ogen zien gebeuren. Je kan het!
Doe geheel vrijblijvend de burn-out test of neem contact met ons op.
Direct contact Of bel 085 - 5363606