De meeste personen die bekend zijn met cannabis weten hoe het soms stress verlagend kan werken. Dat was ook precies de reden waarom ik cannabis ben gaan roken in mijn tienertijd. Het was al vanaf jonge leeftijd duidelijk dat ik ADHD had maar omdat ik vanuit huis structuur, ritme en regelmaat kreeg, slikte ik er geen medicijnen voor. In de pubertijd kwam ik samen met vrienden in aanraking met cannabis. Op dat moment was het nog recreatiegebruik. Toen ik op mijzelf ging wonen was het hek van de dam. Ik was 18 jaar, misschien nog wel helemaal niet klaar om zelfstandig te wonen en de structuur en regelmaat die ik meegekregen had vanuit huis wist ik binnen een maand kwijt te raken. Vanaf dat moment leefde ik op stress en cannabis.
Cannabis als slaapmiddel
Ik weet niet beter dan dat ik slaapproblemen had. Mijn eerste slaappil kreeg ik rond mijn 12e levensjaar voorgeschreven van de huisarts. Een middel die valt onder de benzodiazepine. Mijn hyperactieve hoofd stond altijd aan en ook al had ik drukke dagen op school, in de avond en nacht bleef mijn hoofd overuren draaien. Vaak ook over situaties die nooit zich nooit hadden voorgedaan. Toen cannabis een dagelijkse plek in mijn leven kreeg merkte ik dat ik veel beter kon slapen. Of in ieder geval, dat dacht ik.
De eerste twee weken sliep ik inderdaad fantastisch. Maar omdat mijn brein gewend raakte het krijgen van een verdovend middel had ik steeds meer nodig om te kunnen slapen. Mijn beloningssysteem had steeds meer nodig om het gevoel te krijgen wat ik de eerste keer kreeg van cannabis. Die eerste keer heb ik trouwens nooit meer terug gekregen. Mijn slaapprobleem was na twee weken dagelijks gebruik terug maar ik bleef ervan overtuigd dat ik beter sliep als ik cannabis had gerookt. En dat terwijl ik regelmatig de uren mee kon tellen op de klok.
‘Cannabis is niet verslavend’
Er heerst een bepaalde overtuiging over cannabis dat je er niet aan verslaafd kan raken. Ik had in de jaren vrienden om mij heen verzameld die ook liever een joint rookten dan een blik bier opentrokken. Niet zo vreemd dat we het er allemaal over eens waren dat we niet verslaafd waren. In onze overtuiging werden we er rustig van en verminderde het stress. Sterker nog, als je online gaat zoeken naar ‘cannabis en stress’ kom je de ene na de andere pro-cannabis site tegen die in geur en kleur vertelt dat het heel goed werkt tegen stress, en zelfs ook burn-out klachten. Toch deden we eens in de zoveel tijd een verwoede poging om te stoppen met gebruik. Maar iedere poging sneuvelde vaak na nog geen week zonder cannabis.
Cannabis gebruik veroorzaakte veel stress
Ik kan mij zo voorstellen dat wanneer je af en toe cannabis rookt, en je geen last hebt van verslavingsgevoeligheid, het kan helpen op bepaalde momenten je stress te verlagen. Zodra je meer wiet tot je neemt dan eigenlijk goed voor je is, geeft het meer stress dan dat het stress wegneemt. In mijn 20’er jaren heb ik 2 keer langere periode thuis gezeten met een burn-out maar geen haar op mijn hoofd die eraan dacht te stoppen met wiet roken. In mijn belevenis zorgde het voor minder stress. Het tegengestelde was natuurlijk waar. Naast de oorzaken van de burn-out had ik iedere dag de stress van de afhankelijkheid.
Heb ik nog wel genoeg in huis? Wordt het niet tijd om te stoppen? De continue discussie die ik met mezelf kon hebben of dit wel de juiste weg van herstel was. Ik denk oprecht dat als ik geen cannabis had gerookt tijdens die burn-outs mijn weg van herstel een stuk korter was geweest.
Wiet triggerde extra angst
Toen ik uiteindelijk de keuze maakte dat een cannabisverslaving niet de rest van mijn leven ging zijn, kon ik eindelijk ook helder werken aan mijn persoonlijke ontwikkeling. Al snel kwam ik tot de realisatie dat de cannabis mij extra stress gaf maar ook dat er een angststoornis aanwezig was die nooit was behandeld. Ik was er van overtuigd dat bepaalde angsten die ik had hoorde bij mijn ADHD. Het tegendeel bleek waar. Ook mijn ietwat sombere inborst bleek een chronische depressie te zijn. Waar ik dacht dat cannabis mijn beste vriend was, bleek het met grootste vijand te zijn. Mijn zelfbeeld was totaal verstoord doordat ik het leven niet helder kon bekijken en mijn eigenwaarde lag ontzettend laag omdat ik niet in verbinding stond met mezelf.
Effecten van cannabis op je lichaam
Dat cannabis niet verslavend is, daar zijn we wel over uit dat dit een fabeltje is. Want wanneer je de keuze maakt te stoppen na langdurig gebruik, ervaar je wel degelijk afkickverschijnselen. Naast dat ik veel meer stress ging ervaren door de trek in cannabis, had mijn lichaam er ook een paar weken last van. Mijn hongergevoel verdween, terwijl je zou verwachten dat dit meer zou worden, had dagelijks last van hoofdpijn, mijn handen begonnen met de dag heviger te trillen en beven en vooral de eerste week had ik veel last van nachtelijk zweten. In de eerste twee weken van mijn herstel heb ik mij regelmatig afgevraagd waar ik aan begonnen was.
Stoppen met verslaving ging niet over de verslaving
We kunnen allemaal stoppen met een verslaving. Of dat nu gedrag, een middel of een medicijn is, zoals een benzodiazepine. De kunst is gestopt te blijven. Wanneer je ervoor kiest je verslaving achter je te laten kom je er vaak achter dat er meer zit dan alleen een afhankelijkheid. Als ik voor mezelf mag spreken was de verslaving maar een klein gedeelte van het probleem. De niet behandelde onderliggende problemen, zoals een angststoornis en chronische depressie, waren hetgeen waarom ik steeds weer teruggreep naar mijn middel.
Sinds ik aan mijzelf heb gewerkt, en de tijd heb genomen mijzelf te leren kennen, durf ik het leven ook nuchter onder ogen te komen. Hiervoor volgde ik, met professionele begeleiding, onder andere cognitieve gedragstherapie, EMDR en zorgde ik voor genoeg lichamelijke beweging. Indien jij ook worstelt met bepaalde middelen, of een andere afhankelijkheid, is Liberi daar om jou te ondersteunen met een professionele coach. Door te werken aan je stress en burn-out klachten vergoot je de kans aanzienlijk om in herstel te blijven. Neem gerust vrijblijvend contact op en maak een eerste stap naar een leven vol zelfliefde.
1 reactie
Vanaf mij 12jaar rook ik wiet en toen ik 25 was ging is hassie roken maar vind het nog steeds heel moeilijk om te stoppen
Ik heb geen doel in mij leven en veel schulden ik kan de moed niet vinden
Tips zijn altijd welkom