Attent zijn is iets wat in je zit of wat je aan kunt leren, al is dat laatste wel wat lastiger. Een beetje om elkaar denken en op elkaar letten is een groot gewaardeerde karaktereigenschap die je naasten voor even heel speciaal kan laten voelen. Je kan ook iets te attent zijn en daarbij jouw eigen behoeftes een beetje uit het zicht verliezen. Vooral als je in een burn-out zit en de kar wil blijven trekken, ondanks dat je stressklachten jou vertellen dat je het wat rustiger aan mag doen.
Wat is attent?
Er zijn een aantal synoniemen voor het woord attent. Opmerkzaam, vriendelijk, met veel aandacht, hoffelijk en zo zijn er nog een aantal vergelijkende woorden die het attent zijn uitdrukken. Er zit wel een verschil tussen je vriendelijkheid en het attent zijn. Vriendelijk naar iemand lachen valt niet onder opmerkzaam zijn en iemand een cadeau geven omdat diegene jarig is, is niet direct attent. Attent komt vanuit het Latijnse woord ‘Attendus’.
Manieren van attent zijn.
Een kaartje sturen naar je vriendin die niet lekker in haar vel zit, een bloemetje meenemen voor je partner zonder dat daar een reden voor hoeft te zijn of vanuit je vakantie dat ene drankje meenemen waar je iemand vaak over hebt horen praten. Maar attent zijn is ook opmerken dat je collega gestrest is z’n werkzaamheden die dag af te krijgen en vragen of je ergens mee kunt helpen. Actief luisteren naar wat iemand te vertellen heeft, dit onthouden en daar later op terugkomen is een vorm van attentie vaak gewaardeerd wordt. Denk bijvoorbeeld aan je vaste kapster die de volgende knipbeurt vraagt hoe het met je hoogbejaarde oma gaat.
Attent zijn kun je leren.
Iedereen kan attent zijn. Zit het niet in je karakter? Begin met actief te luisteren naar de ander. Zo train je je hersenen meer aandacht te hebben voor het verhaal van een ander. De volgende keer als je gedetailleerd terug kunt komen op wat er besproken is zul je zien dat iemand zich gehoord en misschien zelfs begrepen voelt. Bel je beste vriend wat vaker op. Je kent hem goed genoeg te weten dat hij het moeilijk vindt de telefoon te pakken en hij zal het prijs stellen dat je aan hem denkt. Maak hier een agendapunt van zodat je het zelf ook niet vergeet.
Schrijf verjaardagen op in je agenda en plan momenten in een kaartje te sturen. Ook al ga je er die dag heen, het is altijd leuk een kaartje in de bus te krijgen.
Blijf (bij) jezelf.
Het belangrijkste is dat je jezelf blijft. Gemaakte attentie of geforceerde interesse creëert stress. Je bent iets aan het doen wat totaal niet bij jou past en niet dichtbij jou staat. Hier prikken mensen over het algemeen zo doorheen. Je bejaarde buren een ovenschotel brengen omdat de rest van de straat het ook doet heeft niks met attent zijn te maken. Iets voor een ander willen doen en daar zelf ook gelukkig van worden is attent zijn. Die eenzame oom helpen schilderen omdat hij alleen is terwijl je een hekel hebt aan schilderen maakt de sfeer er niet beter op. Dan helpt je uit medelijden of omdat je geen nee kon zeggen en niet uit oprechte attentie.
Loop jezelf niet voorbij.
Attent zijn kan ook de andere kant op slaan, je bent té attent. Vraag bij jezelf af: Doe ik dit volledig belangeloos en omdat ik dit wil? Is het antwoord hierop ‘Nee’, dan komt de wil te helpen niet voort uit attentie maar uit schuldgevoel of het gevoel te hebben dat je anderen altijd maar moet helpen. Je vormt een vorm van stress bij jezelf die je niet nodig hebt. Je hoeft niet altijd vooraan te staan iemand te helpen. Zorg dat je je zelfrespect en zelfliefde behoudt. Attent zijn is ook een vorm van heartfulness. Die bereik je alleen door zelfinzicht te hebben in wat hoort bij jouw natuurlijke attentie en wanneer je hier teveel moeite voor moet doen. Je kan hier zelfs overspannen van raken.
Mis je attentie in je omgeving?
Niet iedereen is zo attent als dat jij bent. Maar wat als je in een vriendengroep zit waar je de enige bent die attentie toont? Bespreek het. Het is niet vreemd om jouw behoeften aan te geven en dat het leuk zou zijn als een ander een ook een keer wat meer aandacht voor de persoon zelf heeft dan alleen voor zichzelf. Misschien hebben ze het wel helemaal niet door en lig jij al nachtenlang te piekeren over wat je fout doet. Houd er ook rekening meer dat sommige mensen geen natuurlijke attentie hebben. Hoe vriendelijk iemand ook is, iets wat echt niet in je zit leer je ook niet aan. Dat maakt iemand geen minder persoon.
Wanneer jij echt de behoefte hebt mensen om jou heen te hebben die oprechte attentie naar jou tonen, kun je altijd je horizon verbreden en mensen om je heen verzamelen die meer bij deze verlangens passen.
Over je grens.
Je bent jouw eigen grens al gepasseerd en bent zo bezig geweest met attent zijn naar andere mensen dat je je alleen en niet meer begrepen voelt. Je hebt jezelf ondertussen aangepraat dat jij het niet waard bent om attent tegen te zijn. Hier is niks van waar. In de tussentijd ben jij steeds dieper en dieper in een burn-out gegleden en bent je zelfvertrouwen kwijtgeraakt. Zonde, want mensen die van nature attent zijn, zijn fijne mensen in de omgang en ook nog een de beste vrienden die je kunt hebben.
Tijd om te zien hoe waardevol je bent en daarin een balans te vinden in tijd voor jezelf en anderen. Samen met een coach ga je werken aan je herstel van je burn-out. Door middel van wandelcoaching maak je ruimte in je hoofd, creëer je rust en verminder je je stressklachten stap voor stap.
